جواب
۱- احترام به مهمانان ملائکه‌اش, که گوسالۀ چاق و فربه‌ای ذبح و برایشان سرخ کرد، خداوند می‌فرماید: ﴿فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ ٢٦﴾[الذاریات: ۲۶] «پس شتابان نزد خانواده‌اش رفت و گوساله‌ای فربه (و بریان) آورد».
۲ـ یعنی واقع ا براهیم بسی بردبار و آه‌کشنده و توبه‌کار بود.
۳- فرموده پروردگار: ﴿وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ ١٠٢﴾[هود: ۱۰۲] یعنی: «عقاب پروردگار تو چنین است هرگاه که (بر اثر کفر و فساد اهالی) شهرها و آبادی‌ها را عقاب کند که ستمکار باشند به راستی عقاب خداوند دردناک و سخت است».
۴- به خاطر حسادت و رشک‌بردن بر او.
۵- خیر پیامبر نبودند.