مقدمه

الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على نبيه الصادق الأمين نبينا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين و بعد:

بدون شک پدیدهء تولید و قاچاق مواد مخدر، اعتیاد و ناهنجاری‌های رفتاری ناشی از کار برد این مواد، یکی از معضلات بزرگ امروز جامعهء بشری به شمار می‌آید، صاحب نظران و آگاهان متعهد تردیدی ندارند که حل این معضلهء اجتماعی نیازمند مبارزه‌ای مستمر و همه جانبه از ابعاد نظامی، انتظامی و سیاسی تا تلاش‌های اقتصادی و فرهنگی می‌باشد.

از دید اندیشمندان از میان انواع مبارزه، ریشه دار‌ترین تلاش در راه مقابله با این پدیدهء شوم که بتواند جامعه را در مسیر پیشگیری از این آفت واکسینه کند؛ پرداختن به فعالیت فرهنگی در زمینه‌های گوناگون اعتقادی، فکری، تبلیغی و... است؛ چرا که تلاش بی‌وقفهء فرهنگی تضمین کنندهء بهره دهی فعالیت سایر بخش‌ها می‌باشد.

در جوامعی چون جامعهء ما که اکثر افراد آن از مردم مسلمان و معتقد به احکام نورانی اسلام تشکیل یافته است، بر عهدهء علما و دانشمندان این جوامع است که تا باتبیین معارف، اخلاقیات و احکام دین، وظیفه و تکالیف شرعی هر فرد را در این باره مشخص نموده، جامعه و به ویژه جوانان را از ورطهء مفاسدی مانند مواد مخدر باز دارند.

دولت افغانستان علاوه بر اینکه یک وزارت مستقل به عنوان «وزارت مبارزه با مواد مخدر» و یکی از معینیت‌های وزارت داخله را به این هدف ایجاد کرده، سیمینار‌های مختلفی در این زمینه دایر نموده و مبالغ هنگفتی را به خرچ می‌رساند.

با این همه تلاش‌ها در جلوگیری از کشت، تجارت، قاچاق و اعتیاد مواد مخدر بدون شک ناموفق است. و این ناموفقیت عوامل مختلفی دارد که از جمله می‌توان امور آتی را شمرد: