۱ـ ثواب انتظار کشیدن برای نماز در مسجد:
از ابو هریرهسنقل است که رسول خدا جفرمود: «هر یک از شما پیوسته تا زمانی که منتظر نماز دیگر است، در نماز به سر میبرد، و تنها آنچه مانع او میشود که به سوی خانوادهاش برود نماز است». (متفق علیه)
پسای برادر! در این فضل بزرگ پروردگار تأمل کن... نشستن در گوشهای از خانهی خدا معادل ثواب نماز است که البته آن نشستن، موجب اطمینان، آرامش، راحتی، خشوع، سکینه و شادابی جان میگردد!.
کجاست کسی که به دنبال آبادسازی خانههای خدا نیست... و عاطل و باطل در خانهی خود مینشیند تا زمانی که امام جماعت نزدیک است که نماز را تمام کند، او با سنگینی و سستی وارد مسجد میشود!!.
او کجا و این پاداش بزرگ کجا؟!!
بلکه مؤمن هرگاه در مسجد مینشیند و انتظار نماز را میکشد، فرشتگان خدای رحمان بر او درود میفرستند و به جای او برایش طلب رحمت و مغفرت میکنند. کما اینکه رسول خدا جدر این باره فرموده: فرشتگان تا زمانی که هر یک از شما در مکانی که در آن نماز خوانده اید، هستید و تا وقتی که حدَثی از شما سر نزده، درود میفرستند و میگویند: پروردگارا! او را بیامرز، پروردگارا! بر او رحمت فرست.
معاذ بن جبل میگوید: هرکه تصور کند که تنها آن کسی که در مسجد به نماز ایستاده در نماز به سر میبرد، به درک لازم نرسیده است.
سعید بن مسیب میگوید: هرکه در مسجد بنشیند با پروردگارش همنشینی میکند.
آیا کسی که در خانهی خود با ذکر و تدبر و در قرآن و علم آموزی و دعا، با پروردگارش همنشینی میکند... مانند کسی است که در برابر نمایشهای مزخرف و سرگرمیهای سخیف و بیارزش مینشیند؟!!
سـارت مـشرقة وسـرت
شتان بين مُـشرق ومغرب
خورشید درخشان و تابان به حرکت درآمده و من نیز با آن به راه افتادم، چه بسیار است فاصله طلوع کننده تا غروب کننده.
رسول خدا جنماز عشاء را تا نصف شب به تأخیر میانداخت، آن هم به خاطر تشویق دیگران به پاداشی که انتظار کشیدن برای نماز دارد.
از انسسنقل است که رسول خدا جشبی، نماز عشاء را تا پاسی از شب به تأخیر انداخت سپس بعد از آنکه نماز را خواند به ما رو کرد و فرمود: مردم نماز خواندند و در جایشان نشستند، ولی تا زمانیکه به انتظار نماز نشستهاند، در آن به سر میبرند. (روایت بخاری).
پس برادر! سعی کن زود به مسجد بروی و حتی الإمکان در صف اول سمت راست امام یا پشت سرش یا در نزدیکترین مکان به او بایستی چرا که نماز در نزدیکی امام، پاداش بزرگ و اثر شگفتی بر نمازگزار دارد!.
از ابوهریره نقل است که رسول خدا جفرمود: «اگر مردم میدانستند که ندا سردادن و صف اول چقدر فضیلت دارد، سپس به درک این فضیلت نایل نیایند جز آنکه برای بدست آوردن آن قرعه بیاندازند، بیشک قرعه میانداختند». (متفق علیه).