طلحه بن عبید الله س
رسول الله صدر حق ایشان فرمودند:
٭ «مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى شَهِيدٍ يَمْشِي عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ فَلْيَنْظُرْ إِلَى طَلْحَةَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ». «هر کس میخواهد شهیدی را ببیند که بر روی زمین راه میرود طلحه ابن عبیدالله را ببیند» [۲۳].
٭ «از زبیر ابن عوام روایت است که رسول الله صدر غزوه احد دو زره پوشیده بودند لذا -و از شدت خستگی جنگ- وقتی میخواستند بر سنگی بالا روند نتوانستند طلحه زیر پایشان نشست و با کمک او بر سنگ بالا رفتند زبیر میفرماید: از پیامبرصشنیدم که فرمودند: «أَوْجَبَ طَلْحَةُ» «طلحه بهشت را بر خود واجب کرد» [۲۴].
از قیس ابن ابی حازم روایت است که فرمود:
٭«رَأَيْتُ يَدَ طَلْحَةَ الَّتِي وَقَى بِهَا النَّبِيَّ جقَدْ شَلَّتْ». «دست طلحه را که در روز جنگ احد با آن از پیامبر صدفاع میکرد دیدم که از کار افتاده بود» [۲۵].
[۲۳] سنن ترمذی: حدیث شماره: ۳۶۷۲ [۲۴] سنن ترمذی: حدیث شماره: ۳۶۷۱ [۲۵] بخاری: حدیث شماره: ۳۴۴۵.