مکافات عمل
اگر چه این «کارهای سبک»! هرگز از مقام شامخ و شخصیت بهشتی آن پاکان چیزی نمی‌کاهد، بلکه نمی‌تواند بکاهد، اما گناه «بد بین کردن امت اسلامی» نسبت به آن فدائیان اسلام و قرآن و پیامبر صحد اقل سزایش این خواهد بود که نویسنده و کارگردان و سایر کسانی که به چنین عمل زشتی دانسته آلوده شده یا راضی بوده‌اند اگر توبه نکنند انشاءالله اولا در دنیا مزدشان! را خواهند گرفت! و الا به زودی در جلو «میز محاکمه پروردگار» قرار خواهند گرفت و مجبور به پاسخگویی خواهند شد.
از مکافــات عمـل غـافـل مـشو
گـندم از گـندم بروید جـو زجو
بنده با توجه به گواهی قرآن کریم که سخن ذات پروردگار عالم الغیب است و او تعالی دانسته ﴿فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ﴾[الفتح: ۱۸] این (نعوذ بالله): «مجرمین!» و «منافقین!» و «ناکثین!» و «مارقین!» و «قاسطین!» و «غاصبین!» و «ظالمین!» را به عنوان: رفیق و همدم و مددگار و مدافع و جان نثار و یار غار و همسر و پدر زن و داماد برای پیامبر عزیزش صبرگزیده، و مکررا به آنان وعده بهشت جاویدان و مغفرت و خوشنودی و رضوان داده است (از جمله در سوره فتح آیه ۲۹).
و با توجه به گواهی شخص رسول الله صکه مربی و معلم این شاگردان و فدائیان حقیقی اسلام بوده و ایشان جز به وحی سخن نمی‌گویند(سوره نجم آیه ۴ ) بارها بویژه به این سرداران (ابوبکر صدیق - عمر فاروق- عثمان ذی النورین - سعد بن ابی وقاص - طلحه بن عبیدالله - زبیر بن عوام رضی الله عنهم اجمعین) مژده بهشت داده‌اند، هیچ شک و شبه‌ای ندارم بلکه در وجود خورشید می‌توانم شک و تردید کنم اما در این باره شک و تردیدی ندارم که دشمنی با دوستان خدا عین دشمنی با خداست، زیرا خداوند در حدیث قدسی می‌فرماید:
«مَنْ عَادَى لِى وَلِيًّا فَقَدْ آذَنْتُهُ بِالْحَرْبِ». «کسی که با یکی از دوستان من دشمنی کند من با او اعلان جنگ می‌کنم» [۳].
تقریبا تمام مراجع شیعه معنای این حدیث قدسی را نقل کرده‌اند لفظ مشهورش در آن مراجع چنین است:
«من أهان لي وليا فقد أرصد لـمحاربتي وأنأ أسرع شيء إلی نصرة أوليائي» «کسی که به یکی از دوستان من اهانت کند برای جنگ با من کمین گرفته است، و من برای نصرت و کمک به دوستانم بیش از هر عمل دیگری از سرعت کار می‌گیرم»
[۴].
بس تجربه کردیم در این دیر مکافات
با دَرد کشان هر که در افتاد برافتاد
چـراغــی را کــه ایـزد بـر فــروزد
هر آنکس پف کـند ریشش بسوزد
اگر صحابه پیامبر از اولیاء و دوستان خدا نباشند دیگر خداوند دوست و ولی ندارد. و در این باره شک و تردیدی ندارم که هر کس سوژه (به گمان خودش) محاکمه! یا تمسخر و استهزاء به صحابه رسول الله صرا نوشته یا به هر عنوانی در نمایش آن همکاری کرده یا به آن راضی بوده یا به هر وسیله‌ای در کاستن از شخصیت و محبت آنان از دل مؤمنان، یا در بدبین کردن امت اسلامی نسبت به آنان و تخم اختلاف پاشیدن و آب به آسیاب دشمن ریختن!، نقش داشته یا دارد اگر توبه و جبران نکند یقین کامل دارم که عذاب سختی در انتظارش است:
چون خدا خواهـد کسی رسوا کند
میلش انــدر طعـنه پاکـان بـرد
[۳] صحیح بخاری شماره: ۶۵۰۲. [۴] اصول کافی: ۲/۳۵۲ وسائل الشیعة: ۲/۴۲۸.