صد وصیت پیامبر

۸۴- از ادعیه جامع و کامل

عَنْ طَارِقِ بْنِ أَشْيَمَسأَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ جوَقَدْ أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، كَيْفَ أَقُولُ حِينَ أَسْأَلُ رَبِّي؟ قَالَ: «قُلِ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي، وَيَجْمَعُ أَصَابِعَهُ إِلَّا الْإِبْهَامَ، فَإِنَّ هَؤُلَاءِ تَجْمَعُ لَكَ دُنْيَاكَ وَآخِرَتَكَ». [رواه مسلم]

از طارق بن اشیمسروایت شده که: او از آنحضرت جشنید در حالی که مردی خدمتشان آمده بود، گفت: یا رسول الله جزمانی که از پروردگارم سؤال می‌کنم، چه بگویم؟ فرمود، بگو: «اللَّهُمَّ اغفِرْ لِيْ، وَارْحَمْنِيْ، وَاهْدِنِيْ، وَعَافِنِيْ، وَارْزُقْنِيْ»: (خدایا! مرا بیامرز و به من رحم کن و هدایتم فرما و سلامتم بدار و روزیم بده). زیرا این کلمات برایت دنیا و آخرتت را جمع می کند».