٩۲- کلماتی که گوینده ی آن ناکام نمی شود
عَنْ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَسقَاْلَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «مُعَقِّبَاتٌ، لَا يَخِيبُ قَائِلُهُنَّ، أَوْ فَاعِلُهُنَّ، دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ مَكْتُوبَةٍ: ثَلَاثٌ وَثَلَاثُونَ تَسْبِيحَةً، وَثَلَاثٌ وَثَلَاثُونَ تَحْمِيدَةً، وَأَرْبَعٌ وَثَلَاثُونَ تَكْبِيرَةً». [مسلم]
از کعب بن عجرهسروایت است که: رسول الله جفرمود: «اذکاری در پی هر نماز واجبی است که گوینده یا انجام دهنده ی آن ناکام نمی شود: سی و سه بار خداوند را به پاکی یاد کردن (سبحان الله گفتن)، سی و سه بار خداوند را حمد و سپاس گفتن (الحمد لله گفتن)، و سی و سه بار خداوند را به بزرگی یاد کردن (الله اکبر گفتن)».