چگونگی طهارت شخص بيمار

۱- شخص بیمار باید عمل طهارت را با آب انجام دهد. در نتیجه برای رفع حدث أصغر وضوء گرفته، و جهت رفع حدث أکبر غسل می‌کند.

۲- واگر بعلت عجز، ویا ترس از بیشتر شدن بیماری، ویا خوف از کندی بهبودی نمی‌توانست با آب طهارت بگیرد، پس باید تیمم کند.

۳- کیفیت تیمم به این صورت است که با کف دست‌های خود بر زمین طاهر یکبار ضربه زده، وبا آن همه صورت خود را مسح کند، وسپس کف و پشت دست‌هایش را با یکدیگر مسح کند.

۴- اگر شخص از طهارت خودش عاجز بود، پس باید شخص دیگری او را وضوء و یا تیمم دهد.

۵- اگر در قسمت‌هائی از اعضای طهارت زخم و جرح وجود داشت، آن را با آب می‌شوید. واگر شستن با آب باعث وخامت زخم شود، باید دست خود را با آب ترکرده، وبا آن روی زخم مسح کند. واگر مسح کردن نیز باعث عفونت زخم می‌شد، پس باید تیمم کند.

۶- اگر در بعضی از اعضای طهارت شکستگی وجود داشت، ومحل این شکستگی با گچ ویا پارچه پوشیده شده بود، باید به جای شستن این اماکن، آن را با آب مسح کند، وهیچ احتیاجی به تیمم نیست. چون مسح جای شستن را می‌گیرد.

٧- شخص می‌تواند بر دیوار ویا هرچیز طاهر دیگری که بر آن گرد نشسته است تیمم کند. واگر دیوار بوسیله چیزی همانند رنگ که از جنس زمین نیست پوشیده شده باشد، نمی‌توان بر آن تیمم کرد، مگر اینکه برآن گرد نشسته باشد.

۸- اگر تیمم گرفتن بر زمین، دیوار، ویا هر چیز دیگری که بر آن گرد نشسته است غیرممکن بود، میتوان خاک را در ظرف ویا دستمالی نگهداری کرده، وبا آن تیمم نمود.

٩- در صورتی که شخص برای أدای نماز تیمم نموده وتا نماز بعدی بر این طهارت باقی بماند، می‌تواند به همین تیمم اکتفا نموده ونماز بعدی را نیز به همین تیمم أدا کند، واحتیاجی به تیمم دوباره ندارد. چون او هنوز بر طهارت خود باقی بوده، واین طهارت باطل نشده است.

۱۰- برشخص بیمار واجب است که بدن خود را از نجاست طاهر کند. واگر بر انجام طهارت توانائی نداشت، به همان حالت نماز می‌خواند ونمازش صحیح بوده واحتیاجی به اعاده آن نیست.

۱۱- برمریض واجب است که با لباسی طاهر نماز بخواند. ودر صورت نجاست لباسش باید آن را شسته و یا با لباس طاهری عوض کند. واگر این أمر نیز امکان نداشت به همان حالت نماز می‌خواند، و نماز او صحیح بوده واحتیاجی به إعاده آن نیست.

۱۲- شخص بیمار باید در مکان طاهری نماز بخواند. ودر صورت نجاست این مکان یا شیئ باید آنجا را شسته، ویا آن شیئ را با شیئ طاهر دیگری عوض کند. یا اینکه باید بر آن، دستمال، ویاشیئ طاهر دیگری فرش کرد. واگر این امور امکان نداشت، به همان صورت نماز می‌خواند، ونماز او هیچ اشکالی ندارد، واحتیاجی به إعاده نماز نیست.

۱۳- شخص بیمار نمی‌تواند به دلیل عجز از طهارت، نماز خود را از وقت محدد آن عقب بیاندازد. بلکه بقدر امکان طهارت گرفته و نماز را در وقت خود أدا می‌کند. حتی اگر در بدن، لباس، ومکان نمازش نجاستی باشد که قادر به زودودن آن نیست.