نظريه اسلام در اين موضوع
طبق عقیدۀ ماهیج بیماریى نیست که دوا نداشته باشد چنانى رسول اللهصمى‌فرماید: «مَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً إِلاَّ أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً» [۱]. «الله هیچ بیماریى را پیدا نکرده است مگر که براى آن شفا را نیز آفریده است».
باوجود این که طبق عقیدۀ ما هیچ دردى بى‌دوا نیست, ولى ایدز از دیگر بیماری‌ها فرق دارد. زیرا آن در نتیجۀ نافرمانى الله تعالى در ...مورد حرام بودن زنا و لواطه به وجود آمده است. از همین جهت این یک بیمارى عادى مثل دیگر بیماری‌ها نبوده, بلکه غضب الله تعالى است که بر زنا کاران و لواطه‌گران نازل شده است. چنانى این موضوع را رسول اللهصچنین شرح داده‌اند: «لَمْ تَظْهَرِ الْفَاحِشَةُ فِى قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى يُعْلِنُوا بِهَا إِلاَّ فَشَا فِيهِمُ الطَّاعُونُ وَالأَوْجَاعُ الَّتِى لَمْ تَكُنْ مَضَتْ فِى أَسْلاَفِهِمُ الَّذِينَ مَضَوْا» [۲].
«در بین کدام مردمى که زنا و لواطه تا حدى که آن را آشکارا عملى نمایند انتشار یابد در بینشان بیمارى وبا و بیماری‌هاى دیگرى انتشار یابد که نیاگانشان آن را ندیده باشند».
بدون شک ایدز و سفلیس آن بیماری‌هاى مى‌باشند که در ابتدا نبوده در نتیجۀ انتشار زنا و لواطه پیدا شده‌‌اند.چنانى معلوم است نام سفلیس از سال ۱۵۳۰ از نام چوپانى که به آن گرفتار شده و سراجام به سبب سفلیس هلاک گردیده بود پیدا شده است. اما بیمارى ایدز سال ۱٩٧٩ کشف گردید، که قبلا وجود نداشت.
آنانى که به خدا ایمان دارند بیمارى ایدز و سفلیس را غضب فرستادۀ الله تعالى میدانند. چنانى او تعالى مى‌فرماید: ﴿وَمَآ أَصَٰبَكُم مِّن مُّصِيبَةٖ فَبِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِيكُمۡ﴾[الشوری: ۳۰].
«آن مصیبتى به شما مى‌رسد بسبب آن چه است که دستان شما کسب کرده‌اند».یعنى شما انجام داده‌اید. بنابراین ما با ارادۀ قوى و ایمان کامل راه از بین بردن این بیماری‌ها را در کتاب الله تعالى و تعلیمات فرستادۀ وی مى‌بینیم. زیرا ما خوب می‌دانیم که خالق و پیدا کنندۀ ما نسبت به ما خوبتر مى‌داند، که چه چیز به منفعت و چه به ضرر ما است.
از همین جهت چون زنا به ضرر ما است آن را منع کرده و حرام گفته است, چنانى مى‌فرماید: ﴿وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَسَآءَ سَبِيلٗا ٣٢﴾[الإسراء: ۳۲].
«به زنا نزدیک نشوید، بى‌شک زنا فاحشه بوده و راه بسیار بدى است».
لواطه قبیحتر و زیشت تر از زنا مى‌باشد. چنانى به این معنى فرمودۀ فرستادۀ الله تعالى گواه مى‌باشد: «مَنْ وَجَدْتُمُوهُ يَعْمَلُ عَمَلَ قَوْمِ لُوطٍ، فَاقْتُلُوا الْفَاعِلَ، وَالْمَفْعُولَ بِهِ» [۳].
«کسى را دیدید که عمل قوم لوط را انجام مى‌دهد فاعل و مفعول، (یعنى هردو را ) قتل کنید».
[۱] رواه البخاري. [۲] الحديث رواه ابن ماجه والحاكم. [۳] حديث صحيح رواه أبوداود والترميذي والنسائي وأحمد وابن ماجه و الدارقطني والحاكم.