تشويق به ازدواج
هنگامى که شریعت الله تعالى زنا و لواطه را حرام اعلان مى‌دارد، در عوض آن به نکاح حلال تشویق مى‌نماید. زیرا یکى از سبب‌هاى انتشار زنا و لواطه عدم ازدواج مردان و بى‌شوهرى زنان است. چنانى رسول اللهصمى‌فرمایند: «وَفِى بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةٌ. قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ أَيَأْتِى أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَيَكُونُ لَهُ فِيهَا أَجْرٌ قَالَ: أَرَأَيْتُمْ لَوْ وَضَعَهَا فِى حَرَامٍ أَكَانَ عَلَيْهِ فِيهَا وِزْرٌ فَكَذَلِكَ إِذَا وَضَعَهَا فِى الْحَلاَلِ كَانَ لَهُ أَجْرٌ» [۴].
ترجمه: «در جماع (علاقۀ جنسى) با ازواج خود برایتان صدقه است، یعنى ثواب دارد. اصحاب کرام گفتند: آیا هر کسى از ما که بخاطر شهوتش جماع مى‌کند، ثواب مى‌گیرد؟ رسول اللهصگفتند: آیا چنین نیست، که در کار حرام (یعنى زنا و لواطه) شهوتش را آرام سازد گنهگار شود؟ اینچنین (در خلاف آن یعنى) در حلال ثواب مى‌گیرد».
در حدیث دیگرى مى‌فرماید: «يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ مَنِ اسْتَطَاعَ الْبَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ، وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ» [۵].
«اى جماعۀ جوانان!، کسى از شما قادر به ازدواج باشد با ید زن بگیرد. زیرا, که آن چشمانش را از نگاه کردن به زنان بیگانه و شرمگاهش را از وقوع به کارهاى بد حفاظت مى‌کند. و کسى قادر نباشد باید روزه بگیرد. روزه ( شهوتش را شکسته) او را از زنا بازمى‌دارد».
[۴] حديث صحيح رواه مسلم وأبو داود وأحمد. [۵] رواه الشيخان وغيرهما.