دسته‌‌‌ی اول: کسانی هستند که باید خا‌‌‌لصانه آن‌‌‌ها را دوست داشت و هیچ‌‌‌گونه دشمنی نسبت به آن‌‌‌ها وجود نداشته باشد
این دسته همان مؤمنان خالصند که انبیاء، صدیقین، شهداء و صالحین جزو این دسته می‌‌‌باشند. در پیشاپیش این دسته رسول الله جقرار دارد که باید او را از نفس خود و اولاد و پدر و مادر و تمام مردم بیشتر دوست داشت. سپس همسران رسول الله جکه مادران مؤمنان هستند و اهل بیت پاکش و اصحاب کرامش مخصوصاً خلفای راشدین و بقیه‌‌‌ی عشره‌‌‌ی مبشره و مهاجرین و انصار و اهل بدر و اصحاب بیعت رضوان سپس تمامی اصحاب رسول الله جسپس تابعین و اهل قرون بافضیلت (سه قرن اول اسلام) وسلف این امت و امامان‌‌‌شان چون ائمه‌‌‌ی چهارگانه را دوست بداریم. الله تعالی می‌‌‌فرماید: ﴿وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ١٠﴾[الحشر: ۱۰] «و کسانی که بعد از آنان (مهاجرین و انصار) آمده‌‌‌اند، می‌‌‌گویند: پروردگارا بر ما و بر آن برادران‌‌‌مان که در ایمان بر ما پیشی گرفته‌‌‌اند ببخشای و در دل‌‌‌هایمان نسبت به کسانی که ایمان آورده‌‌‌اند کینه‌‌‌ای مگذار. پروردگارا راستی که تو رؤوف و مهربانی».هرکس ایمان در دل داشته باشد، اصحاب، سلف و پیشگامان این امت را دشمن نمی‌‌‌دارد. تنها اهل نفاق و منحرفین و دشمنان اسلام چون رافضی‌‌‌ها و خوارج آن‌‌‌ها را دشمن می‌‌‌دارند؛ از پروردگار عالم عافیت و سلامتی را خواستاریم.