عقیدۀ اهل‌سنت و جماعت در باب «ولاء» و «براء»

دسته‌‌‌ی دوم: کسانی هستند که باید آن‌‌‌ها را مبغوض دانست و با آن‌‌‌ها دشمنی نمود طوری که هیچ‌‌‌گونه محبت و دوستی در حق آن‌‌‌ها نباید انجام داد

این دسته کافران خالص از کفار، مشرکین، منافقین، مرتد‌‌‌ین و ملحدین می‌‌‌باشند، هرچند در ظاهر دارای نام‌‌‌های جداگانه باشند. چنان‌‌‌که الله تعالی می‌‌‌فرماید: ﴿لَّا تَجِدُ قَوۡمٗا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ يُوَآدُّونَ مَنۡ حَآدَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَوۡ كَانُوٓاْ ءَابَآءَهُمۡ أَوۡ أَبۡنَآءَهُمۡ أَوۡ إِخۡوَٰنَهُمۡ أَوۡ عَشِيرَتَهُمۡۚ﴾«قومی را نیابی که به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشند (و در همان حال) کسانی را که با خدا و رسولش مخالفت کرده‌‌‌اند هرچند پدران، پسران، یا برادران‌‌‌شا‌‌‌ن یا عشیره‌‌‌ی آنا‌‌‌ن باشند، دوست بدارند».الله تعالی بنی اسرائیل را مورد عتاب قرار می‌‌‌دهد و می‌‌‌فرماید: ﴿تَرَىٰ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ يَتَوَلَّوۡنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ لَبِئۡسَ مَا قَدَّمَتۡ لَهُمۡ أَنفُسُهُمۡ أَن سَخِطَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَفِي ٱلۡعَذَابِ هُمۡ خَٰلِدُونَ٨٠ وَلَوۡ كَانُواْ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلنَّبِيِّ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مَا ٱتَّخَذُوهُمۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ٨١﴾[المائدة: ۸۰-۸۱] «بسیاری از آن‌‌‌ها را می‌‌‌بینی با کسانی که کفر ورزیده‌‌‌اند دوستی می‌‌‌کنند. راستی چه زشت ا‌‌‌ست آنچه ا‌‌‌ز برای خود پیش فرستاده‌‌‌اند. خدا بر ایشان خشم گرفت و پیوسته درعذاب می‌‌‌مانند. و اگر به خدا و پیامبر و آنچه به سوی او فرود آمده ایمان می‌‌‌آوردند، آنان را به دوستی نمی‌‌‌گرفتند لیکن بسیاری از آنان نافرمانند».