ویژگیهای کلیدی منهج سلفی

لفظ سلف در قرآن کریم

لفظ (سلف) در چندین جای قرآن به معنای «پیشی یافت یا گذشت»، ذکر شده است:

۱- ﴿فَمَن جَآءَهُۥ مَوۡعِظَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ فَٱنتَهَىٰ فَلَهُۥ مَا سَلَفَ﴾[البقرة: ۲۷۵] (پس هر کس که اندرز پروردگارش به او رسید و دست کشید، آن چه پیشتر بوده از آنِ اوست).

۲- ﴿وَلَا تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ ءَابَآؤُكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۚ﴾[النساء: ۲۲] (و با زنانی ازدواج نکنید که پدرانتان با آنان ازدواج کرده‌اند).

۳- ﴿وَأَن تَجۡمَعُواْ بَيۡنَ ٱلۡأُخۡتَيۡنِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۗ﴾[النساء: ۲۳] (و این که دو خواهر را با هم جمع آورید، مگر آن چه گذشته است).

۴- ﴿عَفَا ٱللَّهُ عَمَّا سَلَفَۚ وَمَنۡ عَادَ فَيَنتَقِمُ ٱللَّهُ مِنۡهُۚ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ٩٥﴾[المائدة: ۹۵] (الله از آن‌چه در گذشته رخ داده است، گذشت می‌نماید. ولی هر کس دوباره برگردد، الله از او انتقام می‌گیرد و الله توانا وانتقام گیرنده است).

۵- ﴿قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَنتَهُواْ يُغۡفَرۡ لَهُم مَّا قَدۡ سَلَفَ﴾[الأنفال: ۳۸] (به کافران بگو: اگر دست بردارند، گذشته‌ی اعمالشان بخشوده می‌شود).

۶- ﴿هُنَالِكَ تَبۡلُواْ كُلُّ نَفۡسٖ مَّآ أَسۡلَفَتۡۚ﴾[يونس: ۳۰] (در آن‌ جا هر کسی کارهایی را که قبلاً کرده است، می‌آزماید).

۷- ﴿كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓ‍َٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ٢٤﴾[الحاقة: ۲۴] (در برابر کارهایی که در گذشته انجام می‌دادید، بخورید و بنوشید، گوارا بادا!).

۸- ﴿فَجَعَلۡنَٰهُمۡ سَلَفٗا وَمَثَلٗا لِّلۡأٓخِرِينَ٥٦﴾[الزخرف: ۵۶] (آنان را پیشگامان و پیشیان و مثالی عبرت‌انگیز برای دیگران ساخته‌ایم).

اما از نظر تاریخی سَلَف به صحابهش، تابعین و پیروان تابعین(تابع تابعین) رحمهم‌الله که اعتقادشان موافق با قرآن و سنت باشد، اطلاق می‌شود. پس کسی که نظرش بر خلاف قرآن و سنت باشد، سلفی نیست. هر چند هم در میان صحابهش، تابعین و تابع تابعین زیسته باشد.