سلف صالح بدعت را نکوهش میکنند
هشام بن عمروس میگوید: امروزه به مردم در مورد نوآوریِ آنان اعتراض نکنید، که جوابی برایش دارند. از سنت در مورد آنان بپرسید، زیرا سنت را نمیشناسند.
حذیفهس گوید: هر کاری را که صحابهش نکردهاند، شما هم انجامش ندهید.
از ابن عباسب روایت است: منفورترین عمل نزد اللهأ بدعت است.
سفیان ثوری/ گوید: بدعت در نزد ابلیس از معصیت محبوبتر است. چرا که از معصیت میتوان توبه نمود ولی از بدعت توبه نمیشود.
یعنی امید نمیرود مبتدع در لیست توبه کنندگان قرار گیرد. زیرا عمل زشتش برایش زیبا جلوه کرده است و آن را نیک میانگارد؛ لذا ما دامی که آن را نیک پندارد، از آن توبه نمیکند. زیرا لازمهی توبه این است که شخص به این نتیجه برسد که عمل مذکور، بدعت است، تا از آن توبه کرده و باز آید.
دارمی با سند صحیح روایت میکند که عبدالله بن مسعود شنید، گروهی در مسجد حلقه زدهاند و با سنگریزههایی که در دست دارند، تسبیح میگویند. در وسط حلقه مَردی نشسته و به دیگران میگوید: اینقدر سبحان الله بگویید و فلان قدر الله اکبر. نزدشان رفت و گفت: این چه کاریست که میکنید؟ گفتند: ای ابو عبدالله سنگریزههایی است که سبحان الله، لا اله الا الله و الله اکبرها را با آن میشماریم.
گفت: بدیهای خویش را برشمارید؛ قول میدهم از نیکیهایتان چیزی نابود نمیشود. وی بر شما ای امت محمدص. اینان صحابهی پیامبرتان هستند. هنوز فراوانند. این لباس اوست هنوز کهنه نشده است و ظرفهایش نشکسته است. قسم به ذاتی که جانم در دست اوست، یا شما بر دینی بهتر از دین محمدص هستید، یا گشایندگان دروازهی گمراهی هستید. گفتند: ای ابو عبدالله، به الله قسم که قصدمان فقط خیر بوده است. گفت: چه بسا افرادی که خواهان خیراند و بدان دست نمییابند. رسول اللهص برایمان حدیث گفت که، گروهی قرآن میخوانند و از گلوی آنان تجاوز نمیکند. به الله سوگند نمیدانم شاید بیشترتان از آنان باشید. روای گوید: دیدم اکثر آنان در روز نهروان به همراه خوارج با ما میجنگند.
یعنی آنان در صف خوارج علیه صحابهش میجنگیدند.