ذکرِ بعد از نماز وِتر:
((سُبْحَانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ ثَلاثَ مَرَّاتٍ يُطِيلُ فِي آخِرِهِنَّ)) [۸]. أي بالثالثةِ ((ويرفعُ صوتَه بها)) [۹].
«خداوند پاک و منـزه است، در نهایت پاکى است». سه بار آن را تکرار میکند و مرتبهی سوم با صداى بلند آن را میکشـد .
آن چه در وقت اذان گفته میشود:
شنوندهی اذان باید هر چه مؤذن میگوید، تکرار کند به جز جمله ی: (حيَّ على الصَّلاةِ، حيَّ على الفلاح) و به جای آن بگوید: ((لا حولَ ولا قوَّةَ إلاَّ باللهِ)) [۱۰]هیچ توانایى و هیچ قدرتى نیست مگر با یاری و کمک خدا. آن هم برای دوری از گناه و پایداری در فرمان او .
آن چه بعد از گفتنِ اذان لازم است بگوید.
میگوید: ((أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُه (اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ مُحَمَّدٍ)، رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولاً وَبِالاسْلامِ دِينًا)) [۱۱].
گواهى میدهم که معبودی به حق جز خدای یکتا نیست و او هیچ شریکى ندارد و محمدجبنده و فرستادهی خداست، درود وسلام بر بنده وفرستادهی خدا محمد جباد .
((اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ وَالصَّلاةِ الْقَائِمَةِ، آتِ الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ)) [۱۲].
بارخدایا! ای صاحب این دعاها و نمازی که بر پا میشود، به محمد جوسیله (درجه ای است در بهشت که مخصوص حضرت محمد جمیباشد) و فضیلت عطا فرما و او را مقام و منزلت نیکو که وعده داده ای بده .
[8] النسائي؛ قيام الليل وتطوع النهار؛ باب: كيف الوتر بثلاث؛ حديث (۱۷۰۰) از ابىّ بن كعب س. [9] همان كتاب؛ باب: نوع آخر من القراءة في الوتر؛ حديث (۱۷۳۳) از عبدالرحمن بن أبزى س. [10] البخاري؛ الأذان؛ باب: ما يقول إذا سمع المنادي؛ حديث (۶۱۱) از ابیسعيد س. ومسلم؛ الصلاة؛ باب: استحباب القول مثل قول المؤذن؛ حديث (۳۸۵) از عمر س. [11] از مجموع دو روايت همان كتاب؛ همان باب؛ حديث (۳۸۴) از عبد الله بن عمرو بو حديث (۳۸۶) ازسعد بن ابي وقاص . [12] البخاري؛ الأذان؛ باب: الدعاء عند النداء؛ حديث (۶۱۴) از جابر بن عبدالله ب.