بعد از آنکه نماز را تمام می‌کنم می‌گویم:
«أَسْتَغْفِرُ اللهَ, أَسْتَغْفِرُاللهَ أَسْتَغْفِرُ اللهَ, اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَمِنْكَ السَّلاَمُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ» [۲۱].
آیة الکرسی را می‌خوانم:
﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِي يَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا ئَُودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ ٢٥٥﴾[البقرة: ۲۵۵] [۲۲].
همچنین سوره‌های ذیل را می‌خوانم:
﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢ لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ ٣ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدُۢ ٤﴾[الاخلاص: ۱-۴].
﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ١ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ٢ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٣ وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ ٤ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٥﴾[الفلق: ۱-۵].
﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ١ مَلِكِ ٱلنَّاسِ ٢ إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ ٣ مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ ٤ ٱلَّذِي يُوَسۡوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ ٥ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ٦﴾[الناس:۱-۶].
سپس «سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ[۳۳ بار,و سپس], لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ» [۲۳]می‌گویم.
و سپس می‌گویم: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ» [۲۴].
«هیچ معبود به حقی جز الله نیست، پادشاهی از آن اوست و ستایش او را سزاست و او بر هر چیزی تواناست».
[۲۱] مسلم۱/۴۱۴. [۲۲] هرکس پس از هر نماز آن را بخواند مانعی از ورود بهشت او نمى‌شود مگر مردنش. النسائی در کتاب: «عمل الیوم واللیلة» شماره‌ى ۱۰۰، وابن السنی شماره‌ى ۱۲۱ وألبانی در صحیح الجامع ۵/۳۳٩ و سلسلة الأحادیث الصحیحة ۲/۶٩٧ شماره‌ى ٩٧۲. [۲۳] مسلم ۱/۴۱۸ «کسى که آن را بعد از هر نماز بگوید گناهش بخشوده می‌شود! هرچند به اندازه‌ى کف دریا باشد». مسلم ۱/۴۱۸. [۲۴] مسلم ۱/۴۱۸ «کسى که آن را بعد از هر نماز بگوید گناهش بخشوده می‌شود! هرچند به اندازه‌ى کف دریا باشد». مسلم ۱/۴۱۸.