فصل: [فراموش كردن تكالیف وغموم گذشته ونترسیدن از آینده]

۸- یکى از اسباب جلب خوشى واز بین بردن غم وﭘـریشانى اینست: كه در محو كردن اسبابیكه ﭘـریشانی‌ها وغم‌هارا ایجاد می‌كند سعى كند، وکوشش نماید که ﭼـیزهاى را که سبب خوشحالى می‌باشد بدست آورد، واین هدف بدست می‌آید که هنجاری‌هاى گذشته را فراموش نماید، ومتوجه گردد که مشغول کردن ذهن وفکر در آن‌ها کار بیهوده وحماقت ودیوانگى است، لهذا کوشش کند که قلب وذهن خویش را از فکر کردن در ﭼنین کارها نجات بخشد، و از ترس اینکه در آینده: فقر، ﭘـریشانى، وتکالیفى دیگرى که فکر می‌کند واقع خواهد شد ذهن خود را دور سازد.

ﭘـس بنده به این نتیجـﮥ میرسد که خیر وشر وآرزوها که در آینده رخ می‌دهد مجهول بوده، ودر دست خداوند صاحب عزت وحکمت قرار دارد، وﭼـیز از آن در دست بندها نیست، جز آنکه در تحصیل خیرات ودفع مضرات آن بذل وکوشش نماید، وهم به این نتیجـﮥ می‌رسد که هرگاه انسان ذهن خودرا از تشویش در بارﮤ آینده دور داشت، فقط دربارﮤ اصلاح کارها از خداوند مدد خواسته، وبه آن اطمینان حاصل، قلبش راحت، کارهایش جارى، وتشویش واندوهش دور می‌شود.

٩- ومفید ترین تدبیر در كارهاى آینده: استعمال دعاى است که ﭘـیامبرجبه آن دعا میکرد: «الَّلهُمَّ أَصْلِحْ لِی دِینِی الَّذِی هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِی، وَأَصْلِحْ لِی دُنْیای الَّتِی فِیهَا مَعَاشِی، وَأَصْلِحْ لِی آخِرَتِی الَّتِی إِلَیهَا مَعَادِی، وَاجْعَلِ الْحَیاةَ زِیادَةً لِّی فِی کلِّ خَیرٍ، وَالْمَوْتَ رَاحَةً لِی مِنُْکلِّ شَرّ» [روایت مسلم]

ترجمه: الهى دین مَن را برایم اصلاح کن که همان موجب درستى واستوارى کار من است، ودنیایم را برایم اصلاح کن که در آن زندگى من است، وآخرتم را برایم اصلاح کن که به آن باز گشت من است، وحیاتم را موجب افزایش امور خیر برایم گردان، ومرگ را موجب راحتم از همـﮥ أمور شر گردان.

همچنان این دعا: «الَّلهُمَّ رَحْمَتَک أَرْجُو؛ فَلا تَکلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَینٍ، وَأَصْلِحْ لِی شَأْنِی کلَّهُ، لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ».. [روایت أبو داود بسند صحیح]

ترجمه: الهى رحمت تو را خواهانم، ﭘـس مرا به نفسم - به ﭘـیمانـﮥ یک تحریک مـﮋگان ﭼـشم- مگذار، وهمه امورم را برایم اصلاح بخش، جز تو معبود بر حق نیست.

وقتیکه انسان دعاى مذکور را که در آن خوبى دین ومستقبل دنیای وى می‌باشد، با قلب حاضر ونیت راست بخواند، ودر تحقیق آن بذل مساعى نماید، خداوندأ‌آنچه را خواسته وآرزو نموده وبخاطرش کار کرده برایش میسر می‌گرداند، وغم واندوهش را به فرحت وسرور مبدل می‌سازد.