اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

خدای متعال، می‌فرماید: ﴿يَوۡمَ تَبۡيَضُّ وُجُوهٞ وَتَسۡوَدُّ وُجُوهٞ﴾[آل عمران: ۱۰۶]. یعنی: «روزی که برخی چهره‌ها، سفید و برخی چهره‌ها، سیاه می‌شود». ابن‌عباس سمی‌گوید: «اهل سنت، در آن روز، سفیدرو هستند و اهل بدعت و اختلاف، در آن روز سیه‌رو می‌باشند و چهره‌هایشان، سیاه می‌شود». اهل سنت، همان پیروان رسول‌خدا جهستند؛ آنان، سخن رسول اکرم جرا بر هر سخن دیگری مقدم می‌دارند و به جماعت و یکپارچگی در حق فرا می‌خوانند؛ بر عکسِ بدعتی‌ها که سنت‌های آن حضرت جرا کنار می‌گذارند و با آن مخالفت می‌کنند و با سرپیچی از سنت‌های ایشان، راه تفرقه و اختلاف را در پیش می‌‌گیرند. اهل سنت و جماعت، همان سلف صالح و گذشتگان نیکوکار ما اعم از صحابه و تابعین و پیروان خوب آنان هستند.

از آن‌جا که یکی از سنت‌های جاری خداوند، درگیری اهل حق و اهل باطل با یکدیگر است، می‌بینیم که اهل سنت و جماعت، در طول تاریخ، دشمنان زیادی داشته‌اند. در عصر حاضر نیز در ادامه‌ی خط ستیزه‌گری با اهل حق، عامل جدیدی به نام جنگ اندیشه‌ها‏ و شبیخون فرهنگی، از خارج و از جانب دشمنان اسلام بویژه آمریکا، وارد چارچوب اسلام شده و در ردیف دشمنان اهل سنت و جماعت قرار گرفته است. دشمنان اسلام و در رأس آن‌ها، آمریکا، پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی، جنگ همه‌جانبه‌ای بر ضد اهل سنت و جماعت را آغاز کرده‌اند تا از طریق تحمیل سیاست‌های جدید بر کشورهای اسلامی، دنیایی نوین و عاری از حقیقت اسلام، ترسیم نمایند که تنها نام اسلام را با خود یدک بکشد و بدین‌سان مسلمانان و کشورهای اسلامی را زیر سلطه‌ی خود و اجرای سیاست‌های خویش درآورند. متأسفانه در این میان بسیاری از کشورها، به خواسته‌های دشمنان تن داده‌ و در راستای سیاست‌های آمریکایی و ضداسلامی گام برداشته‌اند.. گفتنی است: هرچند کافران و دشمنان اسلام، در مقاطعی به موفقیت‌هایی دست می‌یابند، اما این، سنت الهی است که فرجام نیک، از آن نیکوکاران و پرهیزکاران می‌باشد؛ از این‌رو سرانجام شبیخون فرهنگی و نظامی دشمنان اسلام گرچه به درازا بینجامد، چیزی جز زیان و شکست نخواهد بود: ﴿سُنَّةَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلُۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗا٢٣﴾[الفتح: ۲۳]. یعنی: «این، سنت الهی می‌باشد که در گذشته نیز بوده است و هرگز برای سنت الهی، تغییر و تبدیلی نخواهی یافت».

پرونده‌ی این شبیخون، از چند لحاظ مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ از این‌رو در خلال آن، از ویژگی‌های منهج اهل سنت و جماعت و دشمنان گذشته‌اش سخن به میان می‌آید و از سیاست‌های راهبردی آمریکا در شرایط کنونی بحث می‌کند که می‌کوشد تا رژیم عقیدتی و رفتاری نوینی را جایگزین شیوه‌ی سلف صالح، نماید. این مقاله، همچنین به بیان وظیفه‌ی عالمان دین، در قبال یاری منهج سلف صالح و واکنش به شبیخون دشمنان اسلام می‌پردازد. در این رهگذر، چالش‌های فراروی دعوت به منهج و شیوه‌ی سلف صالح مورد بررسی قرار می‌گیرد و رهنمودهایی در زمینه‌ی فراخوان سلفیت و زندگی بر اساس منهج سلف صالح، بیان می‌گردد.