چكیده ای از اعجاز علمی قرآن و سنت

سال قمری و شمسی

در داستان اصحاب کهف آمده است که آن‌ها ۳۰۰ سال در غار ماندند و ۹ سال به آن افزودند. خداوند می‌فرماید: ﴿وَلَبِثُواْ فِي كَهۡفِهِمۡ ثَلَٰثَ مِاْئَةٖ سِنِينَ وَٱزۡدَادُواْ تِسۡعٗا ٢٥﴾[الکهف: ۲۵] «و در غارشان سیصد سال ماندند و به آن نه سال افزودند».

﴿وَٱزۡدَادُواْ تِسۡعٗا﴾‏: «نه سال بر آن افزودند». مراد این است که اصحاب کهف سیصد سال شمسی زنده و در حال خواب بوده که اگر با سال قمری حساب شود، نه سال بر آن افزوده می‌گردد. چرا که سیصد سال شمسی مساوی با سیصد و نُه سال قمری است. در این‌جا قرآن مجید حقیقتی را بیان داشته است که سال‌ها بعد علم نجوم بدان پی برده است. یعنی هر سیصد سال شمسی، سیصد و نُه سال قمری است.

من از شما می‌پرسم که پیامبر اُمّی این را از کجا می‌دانست؟ آیا از خودش در آورده یا وحی خداوند است؟