چكیده ای از اعجاز علمی قرآن و سنت

علم جنین‌شناسی

علم جنین‌شناسی

علم جدیدی به نام جنین‌شناسی به وجود آمده که توسط دستگاه‌های مخصوص می‌توانند از هنگام لقاح تخمک‌ها تا آخرین روز تولد نوزاد عکس‌برداری کنند. و مراحل جنین را در رحم مادر به مراحل و قسمت‌هایی تقسیم نموده‌اند در میان این مراحل از جنین در رحم مادر ابتدای هفته ششم موردنظر و توجه ما می‌باشد، که چه چیزی را می‌بینیم؟

در ابتدای هفته ششم چشم‌ها و بینی با دهان به صورت نا واضح شکل گرفته‌اند، حتی سر بدون گردن به سینه متصل است و دست و پا به تازگی رشد کرده‌اند و به صورت بازویی به تنه وصل نیستند در پایان این هفته سر از تنه جدا می‌شود، و چشم، گوش، دهان و دست و پا ظاهر می‌شوند، این شکل‌ها تصویر آخر هفته ششم می‌باشند، و آخرین روز هفته هفتم ۴۲ روز می‌باشد.

عبدالله بن مسعودساز پیامبر خدا ج روایت می‌کند: «هرگاه چهل و دو شب از عمر جنین سپری شود خداوند فرشته‌ای را برای اینکه او را شکل دهد فرستاده و گوش، چشم، پوست، گوشت و استخوان او را خلق نماید سپس فرشته می‌گوید ای پروردگارم دختر یا پسر باشد، خداوند هرچه بخواهد قضا نماید، و فرشته نیز مکتوب و عمل نماید، سپس می‌گوید خدایا! اجل او چگونه باشد؟ پروردگارت هرچه بخواهد می‌گوید و فرشته مکتوب نماید، سپس [فرشته] می‌گوید: خدایا روزی وی چگونه باشد؟ خدای شما هرچه بخواهد، قضاء نماید و فرشته مکتوب می‌نماید سپس فرشته با صحیفه و لوحه‌ای در دست خود بیرون رود و از دستور خداوند ازدیاد و کاهش ننماید» [۳].

نکته‌ی مهم در این‌جا عدد ۴۲ می‌باشد.

دانشمندان جنین‌شناسی با کمک دستگاه‌های مخصوص جنین‌شناسی به تازگی به این مراحل تطور جنین پی برده‌اند.

سوال من به کسانی که کلام خداوند و پیامبرش را قبول ندارند این است که پیامبر چطور می‌دانست که درست در روز ۴۲ جنین شروع به شکل به خود گیری می‌کند و در آن روز برای جنین این اتفاقات می‌افتد؟

آیا پیامبر ج آزمایشگاه یا علم جنتیکی داشت؟ پس این اطلاعات را از کجا آورده است؟ آیا وحی خداوند نیست؟

پس کسانی که می‌گویند فقط خداوند را قبول داریم و پیامبر را قبول نداریم خداوند بر اساس همین آیات و نشانه‌ها به بندگانش از زبان پیامبرش می‌گوید: ﴿قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ[آل عمران: ۳۱] «بگو: اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی کنید».

[۳] مسلم (۲۶۴۵)، طبرانی در معجم کبیر (۳۰۴۴)، بیهقی، السنن الکبری (۱۵۲۰۱).