آیه تطهیر و ارتباط آن با عصمت ائمه

فهرست کتاب

۱- (شبهه اول و جواب آن) ضمیر مذکر در خطاب

۱- (شبهه اول و جواب آن) ضمیر مذکر در خطاب

ایشان می‌گویند اگر منظور از این آیه همسران پیامبر می‌بودند خداوند به جای (عنکم) (یطهرکم)، (عنکن) و (یطهرکن) به صورت مونث می‌آورد. در جواب باید گفت: سبحان الله حتی مردم عامی به طور فطری می‌فهمند که در زبان عربی هر گاه به وسیلۀ ضمیر مذکر خطاب شود زن و مرد را شامل می‌گردد و اگر با صیغۀ مؤنث خطاب شود آن وقت منظور از آن فقط زنان خواهند بود. از این‌رو مرد به فرزندان پسر و دختر خود می‌گوید: بخورید و بخوانید و برای دختران، صیغۀ مؤنث جداگانه به کار نمی‌برد مگر آنکه همۀ فرزندان او دختر باشند یا مخاطبان فقط دختر باشند و پسری همراهشان نباشد. و گاهی هم مخاطبان همه زن‌اند اما با صیغۀ مذکر مورد خطاب قرار می‌گیرند. و قرآن چنین نازل شده است پس اینکه می‌فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ[آل‌عمران: ۱۰۲]. «ای مؤمنان، از خداوند آن گونه که حقّ تقوای اوست بترسید»، همۀ زنان و مردان را شامل می‌شود».

و آیۀ: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ[البقرة: ۲٧٧].

«کسانى که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند»، همۀ زنان و مردان را در بر می‌گیرد.

خداوند متعال در جای دیگر می‌فرماید: ﴿إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ ١٩٠ ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ[آل‌عمران: ۱٩۰-۱٩۱]. «مسلما در آفرینش آسمان‌ها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانه‏هاى (روشنى) براى خردمندان است. آن کسانی که خدا را یاد می‌کنند».

و خطاب را با صیغۀ مذکر ادامه می‌دهد تا می‌فرماید: ﴿فَٱسۡتَجَابَ لَهُمۡ رَبُّهُمۡ أَنِّي لَآ أُضِيعُ عَمَلَ عَٰمِلٖ مِّنكُم[آل‌عمران: ۱٩۵].

«خداوند، درخواست آنها را پذیرفت، (و فرمود:) من عمل هیچ عمل‏کننده‏اى از شما را، ضایع نخواهم کرد». و همچنان با صیغۀ مذکر مومنان را مورد خطاب قرار می‌دهد و سپس مقصود را روشن می‌نماید و بعد از (منکم) می‌فرماید: ﴿مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰۖ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖ[آل‌عمران: ۱٩۵]. «از شما را، زن باشد یا مرد، ضایع نخواهم کرد، شما همنوعید، و از جنس یکدیگر!».

سپس با صیغۀ مذکر ادامه می‌دهد: ﴿فَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي[آل‌عمران: ۱٩۵].

«آنها که در راه خدا هجرت کردند، و از خانه‏هاى خود بیرون رانده شدند و در راه من آزار دیدند».

از آنجا که در خانۀ پیامبرص، پیامبر و همسرانش زندگی می‌کردند کلمات مذکور با صیغۀ مذکر آمده تا همه را در بر گیرد و آوردن آن با صیغۀ مؤنث ممکن نیست، چون اگر چنین باشد پیامبر مشمول حکم آیه قرار نمی‌گیرد.

جالب اینجاست که آنها همسران پیامبر را به دلیل اینکه زن هستند از حکم آیه خارج می‌کنند و از طرف دیگر فاطمهلرا در حکم آیه قرار می‌دهند با اینکه او زن است!.