آیه مباهله:
۲) خداوند می‌فرماید: ﴿فَمَنۡ حَآجَّكَ فِيهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ فَقُلۡ تَعَالَوۡاْ نَدۡعُ أَبۡنَآءَنَا وَأَبۡنَآءَكُمۡ﴾[آل‌عمران: ۶۱].
«هرگاه بعد از علم و دانشی که به تو رسیده است کسانی با تو به ستیز پرداختند، بدیشان بگو: بیائید ما فرزندان خود را دعوت می‌کنیم و شما هم فرزندان خود را فراخوانید».
این آیه فضیلت بزرگی بر آل عباس است در صحیح مسلم از سعد بن ابی وقّاص روایت است که گفت: «وقتی این آیه نازل شد که: ﴿فَقُلۡ تَعَالَوۡاْ نَدۡعُ أَبۡنَآءَنَا وَأَبۡنَآءَكُمۡ﴾[آل‌عمران: ۶۱].
پیامبر علی و فاطمه و حسن و حسین را خواست و گفت بار خدایا این‌ها اهل و خانوادۀ من هستند.