نام‌های مقدس در نزد ادیان باطل ویا منسوخ
بعضی از نام‌ها وجود دارند که مربوط به ادیان دیگر و بخصوص نام‌های معبودان باطل، کتاب‌های معبودان باطل‌شان و یا هم کتاب‌های منسوخ است، گذاشتن این نام‌ها نیز درست نمی‌باشد؛ زیرا مسلمان نباید متأثر از فرهنگ‌های دیگر شود؛ مثل:
۱- یزدان (ایزد): این نام مربوط به خدایان قدیم فارسی‌ها می‌شود که عقیده داشتند که خدای خیر و خدای شر وجود دارد، خدای خیر را (ایزد) یا (یزدان) می‌گفتند در شرح نهج البلاغه نوشته است: «أن یزدان - وهو الصانع الاول عندهم» یزدان نخستین خدا بنزد مجوسی‌هاست و خدای شر را اهریمن می‌نامیدند.
۲- اوستا: نام یکی از کتاب‌های مقدس به نزد زردشتی‌ها است.
۳- کیومرث: در شرح نهج البلاغة آمده است: ((مجوسی‌ها آدم، نوح، سام، حام، یافث و غیره را نمی‌شناختند، بناء به عقیده‌ی آنان نخستین انسان در روی زمین کیومرث است که لقبش کوه‌شا و یا گل‌شاه می‌باشد، مجوسیان عقیده دارند که یزدان (نخستین خالق به نزد مجوسی ها) عرق پیشانی‌اش را به زمین زد و از آن کیومرث به دنیا آمد. [۶۹]
۴- رام، کرشنا، تولسی وغیره: این نام‌ها به نزد هندوها مربوط به معبودان باطل‌شان می‌باشد، تولسی نام بتیست که بت‌پرستان آن را قدسیت می‌دهند و رام وکرشنا بت‌هایی هستند که آنان را عبادت می‌کنند؛ برای مسلمان جایز نیست که فرزندان معصوم و پاک خود را با گذاشتن چنین نام‌های ی بی‌شخصیت سازند.
[۶۹] وأما المجوس فلا يعرفون آدم، ولا نوحا، ولا ساما، ولا حاما، ولا يافث.، وأول متكون عندهم من البشر البشرى المسمى " كيومرث "، ولقبه " كوشاه " أي ملك الجبل، لان " كو " هو الجبل بالفهلوبة، وكان هذا البشر في الجبال.، ومنهم من يسميه " كلشاه "، أي ملك الطين و " كل " اسم الطين، لانه لم يكن حين إذن بشر ليملكهم.، وقيل تفسير " كيومرث " حى ناطق ميت، قالوا: وكان قد رزق من الحسن ما لا يقع عليه بصر حيوان إلا وبهت وأغمى عليه، ويزعمون أن مبدأ تكونه وحدوثه أن يزدان - وهو الصانع الاول عندهم - أفكر في أمر أهرمن، - وهو الشيطان عندهم - فكرة أوجبت أن عرق جبينه، فمسح العرق ورمى به، فصار منه كيومرث.، ولهم خبط طويل في كيفية تكون " أهرمن " من فكرة " يزدان " أو من إعجابه بنفسه، أو من توحشه، وبينهم خلاف في قدم " أهرمن "، وحدوثه لا يليق شرحه بهذا الموضع شرح نهج البلاغة ۱/۱۰۴ (شاهنامه فردوسی ۱۴.)