ما چرا نو نشویم؟
﴿وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ﴾ [النور: ۳۱].
ترجمه: «اى مؤمنان، همگى [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه كنيد، اميد كه رستگار شويد».
«بهار» رستاخیزی است که حیات را از «گور طبعیت» بیرون می‌آورد. «بهار» غزل زیبای طبعیت و آیتی از قدرت خداست. وقتی با رسیدن بهار، طبعیت «نو» می‌شود. ما چرا نو نشویم؟
ناتوان‌ترین مردم کسی است که از اصلاح خویش عاجز باشد.