زکات زینت و زیبایی!
﴿وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنۡهَاۖ﴾ [النور: ۳۱].
ترجمه: «به زنان مؤمنه بگو، كه چشمان خود را از نامحرم بپوشند و فروج خود را از حرام محفوظ بدارند و زينت و آرايش خود را جز آنچه اجباراً ظاهر ميشود بر نامحرم آشكار نسازند».
زیبایی و جمال، نعمتی خدادادی است. عفاف و پاکدامنی و پرهیز از گناه هم، شکرانه و زکات این نعمت به شمار می‌رود.
چه بسیارند آنان که اسیر«چاه زیبایی» خویش‌اند. «عفاف» خویشتنداری در برابر هوس‌ها، جاذبه‌ها، دلفریبی‌ها و وسوسه‌های نفس اماره است.
جمال، هرگز مجوز ارتکاب گناه و افتادن و دامن آلودگی و افکندن دیگران به ورطه فساد نیست.
هرگز مبادا که نعمت، برای ما نقمت گردد!
تمت بالخیر