پاسخ:
اگر این استدلال درست می‌بود، قطعا شاهد پیشی گرفتن صحابه و افراد بعد از آن‌ها جهت تخصیص روز دوشنبه برای درود فرستادن بر پیامبر ج بودیم؛ بلکه واقعیت این است که آن‌ها این روز را به درود فرستادن هم اختصاص ندادند چه برسد به اینکه جشن و مراسم بگیرند و گردهم جمع شوند. و این خود دلالت قطعی دارد بر اینکه استدلال مذکور در جای خود نیست؛ بلکه هیچ‌یک از علما به فضل درود فرستادن بر پیامبر ج در روزی که واقعا ولادتش بوده است یعنی روز دوشنبه، اشاره‌ای هم نکرده است چه برسد به اینکه دوازدهم ربیع الاول به عنوان روز ولادت پیامبر معرفی شود که هیچ ثبوتی ندارد. حتی آنچه در فضل روز جمعه وارد شده، تنها متوجه خلقت آدم در این روز نیست بلکه مطابق نص حدیث دو نفخه در این روز بوده و در روایت دیگری از مسلم آمده است: «أنَّ فيه أُدْخِلَ آدمُ الجنَّةَ، وفيه أُخرِجَ منها، وفيه تقومُ الساعةُ»: «در این روز آدم وارد بهشت شد و در همین روز از آن خارج شد و قیامت در این روز برپا می‌گردد». همچنین جشن و مراسمی در این روز برای درود فرستادن بر آدم و ذکر سیرتش نبوده است.