نیکوکاران چه کسانی هستند؟
۱- خداوند را در هنگام شادی فراموش نمی‌کنند و هنگام مصیبت و رنج از مصرف مال باز نمی‌ایستند و در هر حال و هر موقع به اندازه توان به صرف مال مشغولند و جهاد مالی و بدنی خویش را با اعتقاد کامل انجام می‌دهند.
۲- فروخوردن خشم منتهای کمال است مزید بر اینکه خطای مردم را ببخشند و تنها به عفو اکتفا نورزند.
۳- و اگر عملاً یا سهواً مرتکب عمل زشتی گردند و با این عمل بر خود ظلم کنند خداوند را یاد می‌کنند و برای گناه خویش طلب آمرزش می‌کنند و بر استمرار گناه مبادرت نمی‌ورزند.
﴿ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ ٤ أُوْلَٰٓئِكَ عَلَىٰ هُدٗى مِّن رَّبِّهِمۡۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ ٥﴾[لقمان: ۴-۵].
«[همان] کسانی که نماز برپا می‌دارند و زکات می‌دهند، و [هم] ایشانند که به آخرت یقین دارند. آنانند که از جانب پروردگارشان از هدایت برخوردارند، و ایشانند که رستگارانند».