تنبیه
عموماً مشاهده می‌شود به محض اینکه بین دو شخص یا دو گروه اختلاف به وجود می‌آید یکی بر دیگری تمسخر و استهزا می‌کند یک سخن جزیی را دستاویز قرار داده بلافاصله به ریشخندی می‌پردازند. حال آنکه خبر ندارند بر شخصی که ریشخند می‌کنند شاید در حضور الله تعالی از او بهتر باشد ـ بسا اوقات خود این آدم پیش از وقوع اختلاف او را بهتر می‌دانسته است ـ از این رو دایره نفرت و عداوت روز به روز وسیع‌تر می‌شود که برای صلح و آشتی هیچ امیدی باقی نمی‌ماند. در این آیه خداوند قدوس از چنین کسانی منع فرموده است.
۱- بر یکدیگر تمسخر نکنید، تهمت نزنید، بهتان ننمایید، تجسس نکنید، عیوب یکدیگر را عیان نکنید و به نام‌های بد و الفاظ زشت طرف مقابل را یاد ننمایید پس در غیر این صورت فاسق و گنهکار و مردم‌آزار می‌شوید ـ شخصی که ایمان آورده و مسلمان شده است او را به سخنان بیش از مسلمانی‌اش طعنه نزنید و به القاب بد یاد نکنید و یا کسی در عیبی مبتلا باشد و آن عیب در اختیار او نباشد و یا از گناهی توبه کرده باشد.
۲- و اگر توبه نکردید از این اعمال زشت نزد خداوند ظالمان اصلی به شمار خواهید رفت.