صفات انسان در قرآن

غافلون

۱- دل، گوش، چشم دارند ـ اما از دل در آیات الهی تفکر نمی‌کنند و سخنان خداوند را به گوش قبول نمی‌شوند همچون ادراکات حیوانات همه در حیطه‌ی خوردن و نوشیدن و خواهش‌های حیوانی محدود می‌باشد این احوال آنهایی است که دل، گوش و چشم و تمام قوای خداداد را جهت به دست آوردن لذات دنیوی و خواهش‌های مادی وقف کرده‌اند و به اکتساب کمالات انسانی و خصال ملکوتی سر و کاری ندارند وضعیت آنها از چهارپایان فروتر است حیوان به صدای مالک خود پیش می‌آید اما اینها به صدای مالک حقیقی خود قطعاًَ گوش نمی‌دهند همچنین حیوانات از قوای غریزی خود کار می‌گیرند که خداوند برای آنها مقرر فرموده است و بیشتر از آن استعداد ندارند اما این انسان‌ها استعدادهای فطری را که خداوند برای ترقیات روحانی و عرفانی خلق کرده است از غفلت خود در راه انحراف، استعدادها را ضایع کرده‌اند.