بسم الله الرحمن الرحیم

إن الْحَمْدَ لِلَّـهِ نَحْمَدُه ونَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللَّـهِ مِنْ شُرُورِ أنْفُسِنَا ومن سَيّئات أعمالنا مَنْ يَهْدِهِ اللَّـهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْهُ فَلا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّـهُ وَحدَه لا شَريكَ لَه وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ. اما بعد:

کتابچه حاضر، حاوی برخی از اعمال صالحه است که دارای پاداش‌های بسیار می‌باشند. واگر بر آن‌ها مواظبت نمایی نتیجه عمرت هزارها سال بیشتر از آنچه که هست، افزایش خواهد یافت.

در این بحث، اهمیت بسیاری از احادیث پیامبر، که معمولا آن‌ها را می‌خوانیم یا می‌شنویم ولی در آن‌ها دقت نمی‌کنیم، برای ما روشن خواهد شد و آشکارا به کم همتی خود، در قبال آن همه بذل و بخشش پروردگار عالم که می‌توانیم به وسیلۀ آن، سال‌های اندک زندگی خود را جبران نماییم، پی خواهیم برد.

رسول‌ الله جمی‌فر‌ماید: «أَعْمَارُ أُمَّتِي مَا بَيْنَ السِّتِّينَ إِلَى السَّبْعِينَ، وَأَقَلُّهُمْ مَنْ يَجُوزُ ذَلِكَ» [۱].

ترجمه: «عمر امتیان من‌، بین شصت وهفتاد سال است. و اندک افرادی از این بالاتر خواهند رفت».

بعنوان مثال: دو نفر کارگر، وارد شهری می‌شوند حقوق ماهانه کارگران آن شهر، صد هزار تومان است. یکی با همین حقوق، مشغول کار می‌شود. ولی دیگری پس از سعی وتلاش، موفق به یافتن کاری می‌شود که ماهانه دویست هزار توما‌ن حقوق دارد. در پایان سال، آن دو در حالی به شهر خود باز می‌گردند که نفر اول یک میلیون دو‌یست هزار تومان و نفر دوم دو برابر؛ یعنی دو میلیون و چهار صد هزار تومان سر‌مایه دارد.

سوال: چگونه ممکن است که انسان دارای اعمال صالحه‌ای باشد که عمر پنجاه یا شصت سال‌هاش در میزان خداوند ده‌ها و یا صد‌ها هزار سال محسوب بشود.

در پاسخ باید گفت: دو راه در پیش است:

۱- حریصانه به انجام اعمال نیکی که پاداش چند برابر دارند، بشتابد.

۲- حریصانه به انجام اعمال نیکی که پاداش آن‌ها پس از مرگ نیز جریان خواهد داشت، بشتابد.

اینک موارد فوق را که به دو بخش و ده نوع تقسیم شده در اینجا بیان خواهیم کرد. ما قبل از هر چیز، باید نیت‌ها را خالص نموده و فضایل اعمال را استحضار کنیم و بطور مستمر آن‌ها را انجام دهیم و احساس خستگی ننمائیم.

[۱] ترمذی( ۱۳/۶۵) و تحسین سیوطی و مناوی و تصحیح آلبانی در صحیح الجامع (۱۰۷۳).