۵- خواندن نمازهای فرض در مسجد
از ابو امامهس روایت است، که رسول خدا ج فرمود: «مَن مَشَى إلى صَلاة مَكتوبَة في جَماعة كحَجَّة، ومَن مَشى إلى صَلاة تَطوع (يعني صلا‌ة الضحى) فَهِي كعمرَة نافِلة» [۱۱].
ترجمه: هرکس، برود تا نماز فرض را با جماعت ادا کند، گویا حجی انجام داده است و هر کس، برای خواندن نماز نافله یعنی نماز چاشت برود گویا عمرۀ نفلی انجام داده است.
وفي رواية أبي داود قال: «مَنْ خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ مُتَطَهِّرًا إِلَى صَلاةٍ مَكْتُوبَةٍ فَأَجْرُهُ كَأَجْرِ الْـحَاجِّ الْـمُحْرِمِ وَمَنْ خَرَجَ إِلَى تَسْبِيحِ الضُّحَي لا‌يَنْصِبُهُ إِلا إِيَّاهُ فَأَجْرُهُ كَأَجْرِ الْمُعْتَمِرِ وَصَلاةٌ عَلَى إثرِ صَلاةٍ لا لَغْوَ بَيْنَهُمَا كِتَابٌ فِي عِلِّيِّينَ» [۱۲].
ترجمه: «کسی که با طهارت، از منزل خویش، برای ادای نماز فرضی به سوی مسجد قدم بر می‌دارد، گویا احرام بسته وبه حج می‌رود و کسی که از منزل خویش برای ادای نماز چاشت به سوی مسجد می‌رود و هدف جز آن، ندارد، گویا احرام عمره بسته است و خواندن نماز پس از نماز دیگر به شرطی که در آن میان عمل بیهوده‌ای انجام نگیرد، در دفتر «علیین» ثبت می‌شود».
بدینصورت هرکس نمازهای پنجگانه یک روز با جماعت بخواند، اجر وپاداش پنج حج به او می‌رسد و اگر نمازهای یکسال را با جماعت بخواند، گویا هزار و هشتصد حج انجام داده است. واگر ده سال کامل یا بیشتر نماز هایش را با جماعت بخواند، خودش حدس بزند که تعداد حجهایش چقدر خواهد شد!
[۱۱] احمد در الفتح الربانی و با تحسین آلبانی در الجامع (۶۵۵۶). [۱۲] احمد در فتح الربانی و با تصحیح آلبانی در صحیح ابی داود.