۱- تسبیح پر بار
از ام المومنین جویریه، روایت است که رسول خدا ج صبح هنگام پس از نماز فجر، در حالی از خانه بیرون رفت. که جویریه بر جای نماز خویش نشسته بود. آنحضرت ج بعد از ادای نماز چاشت به خانه بر گشت. دید که جویریه هنوز آنجا نشسته است. پرسید: از وقتی که من بیرون رفته ام تو همینجا نشسته ای؟ گفت: بلی. رسول خدا ج فرمود: من بعد از تو چهار کلمه را سه دفعه گفته ام که اگر آن‌ها را با تمام آنچه تو از صبح تا کنون گفته ای، موازنه کنند سنگین‌تر و اجر بیشتری خواهند داشت. آن‌ها عبارت‌اند از: «سُبحانَ الله وبِحَمدِه عَدد خَلقه وزنة عَرشه ومِدادَ كلِماتِه» [۲۲].
ببین چگونه رسول خدا ج در عبارتی مختصر، و زمانی کوتاه، ذِکری پر بار و پر ثواب به ما آموزش داده‌اند.
آیا شایسته است که ما از چنین تسبیح جامعی، غافل و از چنین گنجینه‌هایی محروم شویم؟!
بهتر نیست که به جای تکرار ترانه‌ها‌ی مبتذل وبیهوده، زبان خویش را با ذکرخدا تر و تازه نگه داریم؟
همچنین أبو‌امامهس می‌گوید: رسول خدا ج مرا دیدکه لبانم را می‌جنبانم. فرمود: ای ابوامامه، چه می‌گویی؟ گفتم: خدا را ذکر می‌کنم. فرمود: آیا به تو ذکری بیاموزم که از تمام ذکرهای شب و روزت بهتر باشد؟ آنگاه فرمود: بگو: «الحَمد لله عَدد ما خَلَق والحَمدُ ِلله مِلء ما خَلق والحَمدِ لله عَدد ما في السَّموات والأرض و الـحَمد لله ما أحصَى كِتابه، والـحَمد لله مِلء ما أحصى كِتابَه والـحَمد ِلله عَدد كل شيء والحمد لله ملُ كل شيء»(حاکم و گفته است: طبق شرایط بخاری و مسلم، صحیح است. و آلبانی نیز آنزرا صحیح قرار داده است).
سپس فرمود: این‌ها را یاد بگیر و به دیگران نیز یاد بده.
این شما و این هم حدیث پیامبر ج و فضیلت و ثواب فراوان آن، که ثواب یکبار گفتن از تسبیح یک شبانه روز کامل هم افضل تر است. به امید اینکه حسب الامر رسول خدا ج، شما آن را یاد بگیرد و به دیگران نیز یاد بدهیم.
[۲۲] مسلم.