معالجه زخم عفونی و زخم‌های دیگر

هرگاه شخصی از زخم عفونی و یا زخم دیگر نزد رسو‌ل‌الله جشکایت می‌نمود، با انگشتانش چنین کرد و سفیان (راوی حدیث) سبابه‌اش را به زمین گذاشت و گفت: این طور سپس بلندش کرد و گفت: «بِسْمِ اللَّـهِ، تُرْبَةُ أَرْضِنَا. بِرِيقَةِ بَعْضِنَا، يُشْفَى سَقِيمُنَا بِإِذْنِ رَبِّنَا»یعنی: بنام الله، خاک زمین ما، با آب دهن بعضی از ما، بیمار ما شفا داده می‌شود به اذن و ارادۀ پروردگار ما. معنی حدیث این است که همانا او پاکی نفسش را به انگشت سبابه‌اش می‌گیرد، سپس آن را بر خاک می‌گذارد و با آن چیز از خاک می‌چسبد و آن را به موضع زخم یا درد می‌مالد و این کلام را در حال مسح می‌گوید.