پيشگفتار
«عقیده» در لغت، از عقد و توثیق و احکام و پیوند با قوّت گرفته شده است.
در اصطلاح: ایمان محکم که هیچ شک و تردیدی در آن نباشد.
پس عقیده اسلامی یعنی:
ایمان محکم و قاطع به خدای تعالی، ـ و آنچه از توحید و طاعت واجب می‌شود ـ و ایمان به فرشتگان، و کتاب‌های آسمانی، و پیامبران، و روز آخرت، و قدر و سرنوشت، و آنچه از امور غیبی ثابت شده است، و گفته‌های صحیح علمی و عملی.
سلف: اولین بزرگان این امت از صحابه و تابعین و ائمه برگزیده سه قرن برتر را سلف گویند، هم چنین هر کس از آن‌ها اقتدا و پیروی نماید، و بر روش و طریقه آن‌ها در بقیه عصرها و زمان‌ها رود او را نیز سلفی گویند.
اهل سنت و جماعت: آن‌هایی‌که بر آنچه پیامبرصو صحابه بر آن بودند را اهل سنت و جماعت گویند.
بسبب تمسک و چنگ زدن و پیروی از سنت پیامبرص.
و جماعت: زیرا برای حق گرد آمده اند و در دین تفرقه و اختلاف نکرده‌اند، و بر امامهای حق جمع شدند، و از آن‌ها روی برنگرداندند، و بر آنچه سلف این امت اتفاق کرده اند پیروی می‌کنند.
و هنگامی که آن‌ها بر سنت رسول اللهصو روش آن پیروی کردند، اهل حدیث و اهل اثر و اهل الاتباع نامیده شدند، و به آن‌ها الطائفة المنصورة (گروه تأیید شده) گفته می‌شود.