۱- شهيدشدن در ميدان جنگ
رسول اللهصمی‌فرماید: «للشهيد عند الله ستُ خصال: يُغفر له في أول دفعة من دمه، ويرى مقعده من الجنّة، ويجار من عذاب القبر، ويأمن الفزع الأكبر، ويحلى حلية الإيمان، ويزوّج من الحور العين، ويَشفَعُ في سبعين إنساناً من أقاربه» [الترمذی، وابن ماجه، وأحمد، وأحکام الجنائز ص ۳۵ ـ ۳۶].
«شهید نزد خداوند شش ویژگى دارد: با اولین قطرۀ خون او گناهانش بخشیده می‌شود، جایگاه خود را در بهشت می‌بیند، از عذاب قبر نجات می‌یابد، از وحشت بزرگ قبر در امان است، به زیور ایمان آراسته می‌شود، با حور عین ازدواج داده می‌شود، شفاعت او دربارۀ هفتاد تن از خویشاوندانش پذیرفته می‌شود».
و مردى از یاران پیامبرصروایت می‌کند که مردى به نزد رسول اللهصآمد و گفت: چرا مؤمنان بر آنان فتنۀ قبر نازل می‌شود، بجز شهید؟ فرمود: «كفى ببارقة السيوف على رأسه فتنة»[النسائی، وأحکام الجنائز ص ۳۶].
«براى آزمایش او برق‌هاى شمشیرى که بالاى سر او بوده کافى است».