آنچه با توحيد، منافات دارد.

۱- اولین چیزی كه خداوند بر بندگانش واجب كرد، ایمان به خدا و كفر به طاغوت است، خداوند می‌فرماید:

﴿وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾[النحل: ۳۶].

«به یقین در – میان - هر امتی رسولی برانگیختیم، - با این دعوت - كه: خداوند را بندگی كنید و از طاغوت بپرهیزید».

۲- معنای طاغوت: هر چیز یا كسی كه به غیر از خدا شود، و به آن عبادت، راضی باشد،طاغوت نام دارد.

۳- چگونگی كفر به طاغوت: باطل دانستن عبادت غیر خدا، ترک آن و بغض ورزیدن به آن، و كافر دانستن. كسی كه چنین اعمالی انجام دهد و دشمنی كردن با او.

۴- شرک، ضد توحید است: پس توحید به این معنی است كه تنها خدا را عبادت كنیم، و شرک این است كه یكی از عبادتها برای غیر خدا انجام گیرد. مانند اینكه از غیر خدا بخواهد یا غیر خدا را سجده كند.

۵- شرک، بزرگترین و عظیم‌ترین گناه است، خداوند می‌فرماید:

﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُ﴾[النساء: ۱۱۶].

«خداوند نمی‌بخشد كه به او شرک آورده شود، و جز آن - شرک- را برای هركس كه بخواهد، می‌آمرزد».

باید دانست كه شرک، تمامی طاعات را باطل می‌سازد و موجب جاوید ماندن در دوزخ و عدم ورود به بهشت می‌گردد. چنانكه خداوند متعال می‌فرماید:

﴿وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ﴾[الأنعام: ۸۸].

«و اگر شرک می‌ورزیدند، آنچه را كه كرده بودند، از - نامه اعمال - آنان زدوده می‌شد».

و در جایی دیگر می‌فرماید:

﴿إِنَّهُۥ مَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ ٱلۡجَنَّةَ وَمَأۡوَىٰهُ ٱلنَّارُۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ﴾[المائدة: ۷۲].

«بی‌گمان، كسی كه به خداوند، شرک ورزد، خداوند بهشت را بر او حرام می‌گرداند و جایگاهش در آتش است».

۶- كفر، با توحید منافات دارد. پس كفر، سخنان و كارهایی است كه انجام دهنده‌اش را از دایره توحید و ایمان، خارج می‌كند.

مانند مسخره كردن خدا، آیات قرآن و رســول خدا ج. چنانكه حق تعالی می‌فرماید:

﴿قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ ٦٥ لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ﴾[التوبة: ۶۵-۶۵].

«بگو: آیا به خدا، و آیات او، و رسولش ریشخند می‌كردید؟ عذر نیاورید، به راستی كه پس از ایمان آوردن، كافر شدید».

۷- نفاق، با توحید، منافات دارد. نفاق یعنی اظهار توحید و ایمان نزد مردم، و پنهان ساختن شرک و كفر، در دل می‌باشند. مانند این كه كسی با زبان‌اش ایمان بیاورد ولی كفر را در دلش پنهان سازد.

چنانكه خداوند متعال می‌فرماید:

﴿وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَمَا هُم بِمُؤۡمِنِينَ٨﴾[البقرة: ۸].

«و از مردم كسانی هستند كه می‌گویند: به خدا و به روز قیامت، ایمان آورده ایم، حال آن كه مؤمن نیستند».

یعنی با زبانشان می‌گویند ما به خدا ایمان آوردیم، ولی در دل خود، مؤمن نیستند.

