ايمان به آخرت

معنای ایمان به آخرت: یعنی اینكه وقوع روز قیامت را حتمی بداند و ایمان راسخ داشته باشد كه مردم از قبرهایشان، حشر خواهند شد . و به خاطر اعمالی كه انجام داده‌اند، محاسبه و مجازات خواهند گردید و سرانجام بهشتیان به بهشت و دوزخیان به دوزخ خواهند رفت.

همچنین باید دانست كه ایمان به آخرت، یكی از اركان ایمان است كه بدون آن، ایمان شخص كامل نمی‌شود.

ایمان به آخرت، شامل سه چیز می‌شود:

۱ ـ ایمان به برانگیخته شدن پس از مرگ:

روز قیامت، روح‌ها به اجسادشان بر می‌گردند و مرده‌ها از قبر‌ها برمی خیزند و مردم در پیشگاه پروردگارشان، حاضر می‌كنند. سپس آنها را كه پا برهنه و عریان و ختنه نشده‌اند، یک جا جمع می‌بینند.

زیرا خداوند می‌فرماید:

﴿ثُمَّ إِنَّكُم بَعۡدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ ١٥ ثُمَّ إِنَّكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ تُبۡعَثُونَ ١٦﴾[المؤمنون: ۱۵-۱۶].

«سپس شما پس از این خواهید مرد، آنگاه قطعاً در روز قیامت برانگیخته خواهید شد».

همچنین رسول خدا جمی‌فرماید: «يحشرُ النَّاسُ يَوْمَ القِيَامَةِ حُفَاةً عُرَاةً غُرْلاً». متفق علیه. «روز قیامت، مردم در حالی كه پابرهنه و عریان و ختنه نشده‌اند حشر می‌گردند».

۲- ایمان به ترازوی اعمال و محاسبه شدن:

خداوند، مردم را طبق اعمالی كه در دنیا انجام داده‌اند محاسبه می‌كند، پس هر كس كه اهل توحید بوده و از خدا و رسولش اطاعت كرده است، محاسبه‌اش آسان خواهد بود.

و هر كس كه اهل شرک و معصیت بوده، حسابش دشوار خواهد بود.

اعمال انسان در ترازوی عظیمی وزن می‌شوند. نیكی‌ها در یک كفه ترازو، و گناهان در كفه دیگر آن گذاشته می‌شوند. پس هر كس كه نیكی‌هایش از گناهانش بیشتر باشد به بهشت می‌رود. و هر كس كه گناهانش از نیكی‌هایش بیشتر باشد، به جهنم می‌رود. در مورد محاسبه اعمال، خداوند متعال می‌فرماید:

﴿فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ ٧ فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابٗا يَسِيرٗا ٨ وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠ فَسَوۡفَ يَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١ وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا ١٢﴾[الانشقاق: ۷-۱۲].

«اما كسی كه نامه اعمال او به دست راستش داده شود، به آسانی، محاسبه می‌شود و شادمان به سوی خانواده‌اش برمی‌گردد. و اما كسی كه نامه اعمال‌اش از پشت سر، به او داده شود، طلب هلاكت می‌كند و به دوزخ در می‌آید».

و در مورد ترازوی اعمال، خداوند متعال می‌فرماید:

﴿وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡ‍ٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ ٤٧﴾[الأنبیاء: ۴۷].

«و در روز قیامت، ترازوهای عدالت را در میان می‌نهیم. به هیچ كس ستمی نمی‌شود. و اگر - عمل نیک و یا بدی - به اندازه دانه خردل داشته باشد، به حساب می‌آوریم، و ما حسابرسی می‌كنیم».

۳- بهشت و دوزخ:

بهشت، منزلگاه دائمی است كه خداوند آن را برای مومنان مطلیع و متقی خدا و رسول مهیا ساخته است. در آن، تمامی نعمت‌های دائمی اعم از خوردنی، نوشیدنی، پوشیدنی و همه دوست داشتنی‌های دیگر وجود دارد.

دوزخ هم جایگاه عذاب همیشگی است، خداوند آن را برای كسانی كه به خدا، كفر ورزیدند و از رسولش نافرمانی كردند آماده كرده است. در آن، انواع عذاب و درد و عقوبت كه به فكر، خطور نمی‌كند وجود دارد.

خداوند در مورد بهشت، می‌فرماید:

﴿وَسَارِعُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ أُعِدَّتۡ لِلۡمُتَّقِينَ ١٣٣﴾[آل‌عمران: ۱۳۳].

«و به سوی آمرزشی از - جانب - پروردگارتان و بهشتی كه پهنایش - هم چون - آسمان‌ها و زمین است و برای پرهیزگاران فراهم شده است، بشتابید».

هم چنین می‌فرماید:

﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ١٧﴾[السجدة: ۱۷].

«پس هیچ كس نمی‌داند كه از آنچه مایه روشنی چشم است، چه چیزی برایشان نهان داشته شده است، به (پاس) آنچه می‌كردند (پاداش یافتند)».

و در مورد دوزخ، می‌فرماید:

﴿فَٱتَّقُواْ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَٱلۡحِجَارَةُۖ أُعِدَّتۡ لِلۡكَٰفِرِينَ﴾[البقرة: ۲۴].

«پس از آتشی بپرهیزید كه هیزمش مردم و سنگها خواهند بود. و برای كافران آماده شده است».

و هم چنین می‌فرماید:

﴿إِنَّ لَدَيۡنَآ أَنكَالٗا وَجَحِيمٗا ١٢ وَطَعَامٗا ذَا غُصَّةٖ وَعَذَابًا أَلِيمٗا ١٣﴾[المزمل: ۱۲-۱۳].

«بی‌گمان نزد ما غل و زنجیر و عذاب و آتش سوزان دوزخ است و همچنین و خوراكی گلوگیر و عذابی دردناک وجود دارد».

پروردگارا! ما خواهان بهشتیم و سخنان و اعمالی می‌طلبیم كه ما را به آن نزدیک كند. و از دوزخ و سخنان و اعمالی كه ما را به آن نزدیک كند، به تو پناه می‌بریم.