ايمان به پيامبران:
الف- نیاز مردم به رسالت:
رسالت برای بندگان امری ضروری است و نیاز آنها به رسالت بیشتر از هر نیاز دیگری است. چرا كه رسالت، روح عالم و نور زندگی است. اگر روح و زندگی و نور در عالم نباشد چه خیر و سعادتی در آن وجود خواهد داشت.
دنیای تاریک را جز با طلوع خورشید رسالت، نمی‌توان روشن ساخت و هیچ راهی برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت و شناخت خوب و بد وجود ندارد، مگر از طریق رسالت.
چنانكه خداوند، رسالت را روح نامیده و فرموده است:
﴿وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ رُوحٗا مِّنۡ أَمۡرِنَاۚ مَا كُنتَ تَدۡرِي مَا ٱلۡكِتَٰبُ وَلَا ٱلۡإِيمَٰنُ وَلَٰكِن جَعَلۡنَٰهُ نُورٗا نَّهۡدِي بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِنَا﴾[الشوری: ۵۲].
«همچنین روح - قرآن – را به فرمان خود به تو وحی كردیم و - قبل از آن – تو نمی‌دانستی كه كتاب چیست و ایمان كدام است؟ ولی ما قرآن را قرار داده ایم و در پرتو آن هر یک از بندگان خود را كه بخواهیم، هدایت می‌كنیم».
اعتقاد به پیامبران یكی از اركان ایمان است، چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ﴾[البقرة: ۲۸۵].
«رسولِ - خدا - به آنچه از - سوی - پروردگارش بر او فروفرستاده شده، ایمان آورده است. و مؤمنان - هم - هر یک به خدا و فرشتگانش و كتاب‌هایش و فرستادگانش ایمان آورده‌اند».
آیه فوق بیانگر آن است كه ایمان به همه پیامبران واجب است. بدون اینكه بین آنها فرقی قائل شد. نه اینكه مانند یهود و نصاری به بعضی از پیامبران ایمان آورد و به بعضی دیگر كفر ورزید.
چنانكه رسول خدا جدر تعریف ایمان می‌فرماید: «أَنْ تُؤْمِنَ باِللهِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرَسُلِهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَتُؤْمِنَ باِلْقَدَرِ خَيْرِهِ وَشَرِّهِ» مسلم. ترجمه: «ایمان یعنی باور داشتن خدا، فرشتگان خدا، كتاب‌ها، فرستادگان خدا، روز قیامت و سرنوشت و خیر و شر آن».
متأسفانه كشورهائی كه خود را پیشرفته می‌دانند و گرفتار این همه رنج و مشقت و بدبختی هستند، سبب آن روی گردانیدن از رسالت و رهنمودهای آسمانی می‌باشد.
ب- معنای ایمان داشتن به پیامبران:
یعنی تصدیق قطعی به این كه خدا برای هر ملتی پیامبری از جنس خودشان فرستاده تا آنان را به عبادت خدای یكتا دعوت نماید .
و این كه همه پیامبران، صادق بوده و مورد تصدیق خداوند قرار گرفته‌اند با این معنی است كه امین و با تقوا و راهنما و راه یافته بوده‌اند و تمام پیامهای خدا را بدون كتمان و كم و زیاد كردن به مردم رسانیده‌اند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿فَهَلۡ عَلَى ٱلرُّسُلِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ﴾[النحل: ۳۵].
«پس آیا بر - عهده - رسولان جز تبلیغ آشكار - مسئولیت دیگری هم - هست؟».
تصدیق این مطلب كه تمامی انبیا، بر حق آشكاری بوده و دعوت همه آنها نیز به توحید بوده است. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾[النحل: ۳۶].
«و به یقین در-میان- هر امتی رسولی برانگیختیم -با این دعوت- كه: خدا را بندگی كنید و از طاغوت بپرهیزید».
چه بسا كه ادیان انبیا در مسائل فرعی حلال و حرام، با یكدیگر اختلاف داشته‌اند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿لِكُلّٖ جَعَلۡنَا مِنكُمۡ شِرۡعَةٗ وَمِنۡهَاجٗا﴾[المائدة: ۴۸].
«بـرای هـر یـک از شـما شریعت و راهی قـرار داده‌ایم».
باید گفت كه ایمان به پیامبران در بر گیرنده چهار چیز است:
۱- ایمان به این كه رسالت انبیا از سوی خدا، حق است و هر كس به یكی از آنها كافر شود گویا به تمامی رسالتها كافر شده است.
۲- ایمان به تمام كسانی كه خدا نام آنها را ذكر كرده است. مانند محمد، إبراهیم، موسی، عیسی و نوح ‡و... همچنین ایمان داشتن به پیامبرانی كه نامشان را نمی‌دانیم.
۳- پذیرفتن اخبار صحیحی كه از پیامبران به ما رسیده است.
۴- عمل به دستورات پیامبری كه به سوی ما فرستاده شده، و اعتقاد به این كه او سرور و خاتم پیامبران است.
ج- تعریف نبی و رسول:
نبی از كلمه نبأ گرفته شده است و یعنی خبر دهنده. پس نبی كسی است كه از سوی خدا خبر می‌آورد. یا از نبوت گرفته شده كه به معنی زمین بلند و مرتفع می‌باشد. پس نبی از همه شریفتر و دارای قدر و منزلت بیشتری می‌باشد.
تعریف اصطلاحی نبی: انسان آزاد و مردی كه خدا او را برای تبلیغ وحی خود برگزیده است.
رسول در لغت: یعنی شخصی كه مامور رسانیدن پیام از جانب كسی باشد.
تعریف اصطلاحی رسول: انسان آزاد و مردی كه خدا به وی شریعت مستقل داده و او را موظف به تبلیغ آن در میان ملتی مخالف نموده است.
فرق بین نبی و رسول:
رسول، خاص‌تر از نبی است. بنابراین، هر رسول نبی است، ولی هر نبی رسول نیست.
پس رسول مامور تبلیغ شریعت خدا در میان ملتی است كه مخالف دین خدا و نسبت به آن بیگانه‌اند.
اما نبی شریعت مستقل ندارد، بلكه برای تبلیغ شریعت پیامبر قبلی فرستاده می‌شود.
د- صفات پیامبران و نشانه‌های آنها:
بارزترین صفت پیامبران علیهم السلام این است كه بشر‌اند و مانند بقیه انسانها نیاز به آب و خوراک و غیره دارند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡ﴾[الأنبیاء: ۷].
«و پیش از تو جز مردانی كه به آنان وحی مىكردیم، نفرستادیم».
همچنین مانند سایر انسانها دچار گرفتاری، بیماری و مرگ می‌شوند.
و هیچ یک از خصلتهای ربوبیت و الوهیت در آنها وجود ندارند. بلكه انسانهایی هستند كه در آفرینش اخلاق، به درجه كمال رسیده‌اندو بهترین مردم از جهت نسب می‌باشند و دارای عقل برتر و زبان فصیح هستند كه آنها را در ابلاغ رسالت مقاومت در برابر مشكلات آن، كمک می‌كند.
و حكمت فرستادن پیامبر، از نوع بشر این است كه برای مردم كسی الگو باشد كه از نوع خودشان است. كه طبعاً پیروی از او در توان مردم باشد.
یكی دیگر از صفات پیامبران این است كه خداوند، وحی را به ایشان اختصاص داده است. چنانكه می‌فرماید:
﴿ قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ﴾[الکهف: ۱۱۰].
«بگو: من فقط بشری مانند شما هستم كه به من وحی می‌شود كه معبودتان، معبودی یكتاست».
پس خداوند آنها را از میان مردم انتخاب كرده و برگزیده است. چنانكه می‌فرماید:
﴿ٱللَّهُ أَعۡلَمُ حَيۡثُ يَجۡعَلُ رِسَالَتَهُۥ﴾[الأنعام: ۱۲۴].
«خداوند بهتر می‌داند كه رسالتش را به چه كسی واگذار نماید».
و نیز از صفات دیگر پیامبران این است كه، در هر چه از جانب خدا تبلیغ می‌كنند معصوم‌اند و در تبلیغ آن دچار خطا و اشتباه نمی‌شوند.
یكی دیگر از صفات پیامبران، راستگویی است. یعنی در گفتار و كردار خود صادق می‌باشند. چنانكه خداونـد می‌فرماید:
﴿هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ﴾[یس: ۵۲].
«این همان است كه - خدای- رحمان وعده داده بود و رسولان راست گفتند».
و از صفات دیگر آنها صبر و شكیبایی است. پس رسولان، مژده دهنده و بیم دهنده بوده‌اند و مردم را به سوی دین خدا دعوت می‌كرده‌اند.
و از این رهگذر انواع اذیت و آزار و رنج وسختی به آنان رسیده، با این حال در راه اعلای كلمه الله همه آنها را تحمل نموده و صبر پیشه كرده‌اند، خداوند می‌فرماید:
﴿فَٱصۡبِرۡ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ﴾[الأحقاف: ۳۵].
«پس چنان كه پیامبران اولو العزم شكیبایی ورزیدند، شكیبا باش».
اما در مورد نشانه‌های پیامبران باید گفت: خداوند رسولان خود را با معجزه‌های آشكار و دلایل محكم كه دلالت بر صدق رسالت‌شان می‌كند، تایید كرده است.
پس خداوند بوسیله پیامبران خود كارهای شگفت انگیزی انجام می‌دهد كه در توان بشر نیست و به آنها معجزه می‌گویند و بیانگر صدف و اثبات نبوت آنان است.
بعنوان مثال: خبر دادن عیسی ÷به قوم خود از آنچه می‌خوردند و آن چه در خانه‌هایشان ذخیره میكردند، و تبدیل عصای موسی به اژدها، و شق القمر با اشاره انگشت محمد ج.
هـ- حكمت بعثت پیامبران:
خداوند پیامبران را فرستاده است تا معبود بحق مردم را به آنها بشناساند و آنها را به سوی خدای یكتا كه شریكی ندارد فرا بخوانند.
همچنین دین را زنده نگهدارند و از تفرقه و اختلاف، جلوگیری نمایند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحٗا وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَمَا وَصَّيۡنَا بِهِۦٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓۖ أَنۡ أَقِيمُواْ ٱلدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِيهِ﴾[الشوری: ۱۳].
«خداوند آیینی را برای شما بیان داشته كه آنرا به نوح توصیه كرده است و ما آنرا به تو وحی و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نموده ایم كه دین را پا برجا بدارید و در آن، اختلاف و تفرقه بوجود نیاورید».
و نیز آنها را فرستاده تا مردم را بشارت دهند و آنها را بترسانند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ﴾[الکهف: ۵۶].
«و ما پیامبران را جز بعنوان مژده رسان و بیم دهنده نمی‌فرستیم».
گفتنی است كه بشارت پیامبران و ترسانیدن آنها هم برای دنیا و هم برای آخرت مىباشد و آنها پرهیزكاران را در دنیا به داشتن زندگی پاكیزه بشارت داده‌اند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَنُحۡيِيَنَّهُۥ حَيَوٰةٗ طَيِّبَةٗ﴾[النحل: ۹۷].
«هر كس چه مرد و چه زن، كار شایسته انجام دهد و مومن باشد، بدو زندگی پاكیزه و خوشایندی غطا می‌كنیم».
همچنین انسانها را از عذاب و نابودی دنیوی بر حذر می‌دارند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَقُلۡ أَنذَرۡتُكُمۡ صَٰعِقَةٗ مِّثۡلَ صَٰعِقَةِ عَادٖ وَثَمُودَ ١٣﴾[فصلت: ۱۳].
«پس اگر روی برگردانند، بگو شما را از صاعقه‌ای مانند صاعقه عاد و ثمود بر حذر می‌داریم».
انسانهای مطیع را به بهشت و نعمتهای آن در آخرت بشارت مى‌دهند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ يُدۡخِلۡهُ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ﴾[النساء: ۱۳].
«هر كس از خدا و رسول او فرمان برد، او را به بهشت‌هایی درآورد كه از فرودستِ آن جویباران روان است كه در آن جاودانه خواهند بود، و كامیابی بزرگ این است».
و مجرمین و گناهكاران را از عذاب آخرت مىترسانند. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ قَالُواْ لَوۡ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَٰٓئِكَةٗ فَإِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ﴾[النساء: ۱۴].
«هر كس از خدا و رسول او نافرمانی كند و از حدودش بگذرد، او را وارد آتش (جهنم) می‌كند كه در آن جاودانه خواهد بود، وعذابی خفّت آور - در پیش- دارد».
همچنین خداوند آنها را فرستاد تا بهترین الگوی مردم در رفتار، اخلاق و عبادت باشند. چنانكه می‌فرماید:
﴿لَّقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَذَكَرَ ٱللَّهَ كَثِيرٗا ٢١﴾[الأحزاب: ۲۱].
«به راستی برای شما، رسول خدا الگوی خوبی است. - یعنی-برای كسی كه امید به خدا داشته و جویای قیامت باشد و خدا را بسیار یاد كند».
و ـ ایمان آوردن به محمد ج، نبی و رسول خدا:
ما ایمان داریم كه محمد ج بنده و رسول خدا و سرور اولین و آخرین و خاتم انبیا است. كه بعد از او پیامبری نخواهد آمد.
رسالتش را تبلیغ نمود. امانتش را ادا كرد. امت را نصیحت فرمود. و در راه خدا به نحو احسن جهاد كرد.
پس بر ما واجب است كه او را در آنچه به ما خبر داده، تصدیق كنیم. و در آنچه امر فرموده اطاعت نمائیم، و از آنچه نهی كرده دوری جوییم. و خدا را مطابق روش او عبادات كنیم. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿لَّقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَذَكَرَ ٱللَّهَ كَثِيرٗا ٢١﴾[الأحزاب: ۲۱].
«به راستی برای شما، یعنی برای كسی كه امید به خدا داشته و جویای قیامت باشد و خدا را بسیار یاد می‌كند، رسول خدا ج سرمشقی نیكوست».
و واجب است كه محبت او جرا بر محبت همه، اعم ازپدر و مادر و فرزند و غیره مقدم بداریم. چنان كه خود می‌فرماید: «لاَ‌يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّي أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَالِدِهِ وَوَلَدِهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِيْنَ». متفق علیه. ترجمه: «ایمان هیچ یک از شما كامل نمی‌شود مگر این كه من نزد او از پدر و - مادر- و فرزند و تمامی مردم، محبوبتر باشم».
و دوستی حقیقی رسول خدا ج با پیروی از سنتش تحقق می‌یابد. همانطور كه سعادت حقیقى و هدایت كامل نیز در گرو اطاعت از دستورات او می‌باشد. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿وَإِن تُطِيعُوهُ تَهۡتَدُواْۚ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ﴾[النور: ۵۴].
«و اگر از او فرمان ببرید راه خواهید یافت، و بر - عهده- رسول - ما- جز پیام رسانی آشكار نیست».
همچنین بر ما واجب است كه آنچه را رسول الله جآورده بپذیریم و به سنت او عمل كنیم و راهنمودهایش را مورد تكریم و تعظیم قرار دهیم. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤۡمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ لَا يَجِدُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ حَرَجٗا مِّمَّا قَضَيۡتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسۡلِيمٗا ٦٥﴾[النساء: ۶۵].
«سوگند به پروردگارت كه آنها مومن به شمار نمی‌آیند. مگر اینكه تو را در اختلافاتشان داور بكنند. آنگاه ملالی از داوری تو نداشته و كاملاً تسلیم تو باشند».
و بر ماست كه از مخالفت با دستورات آنحضرت بپرهیزیم. چرا كه مخالفت با او سبب فتنه و گمراهی و عذاب دردناک خواهد شد. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿فَلۡيَحۡذَرِ ٱلَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِيبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ يُصِيبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾[النور: ۶۳].
«پس باید آنان كه بر خلاف فرمان او رفتار مىكنند، از آن بر حذر باشند كه بلایی به آنان برسد، یا عذابی دردناک گریبانگیرشان شود».
ز ـ ویژگی‌های رسالت محمدى:
۱- رسالت محمدی پایان بخش رسالت‌های گذشته است. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّۧنَ﴾[الأحزاب: ۴۰].
«محمد (ج) پدر هیچ كس از مردان شما نیست، بلكه رسول خدا و خاتم پیامبران است».
۲- رسالت محمدی ناسخ رسالات گذشته است.
خداوند از هیچ كس دینی جز دین محمد نمی‌پذیرد. و هیچ كس به نعمت بهشت نمی‌رسد مگر از طریق محمد ج، پس او گرامی ترین پیامبران است و امت‌اش بهترین امتها، و شریعت‌اش كاملترین شریعت‌ها است. چنانكه حق تعالی می‌فرماید:
﴿وَمَن يَبۡتَغِ غَيۡرَ ٱلۡإِسۡلَٰمِ دِينٗا فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡهُ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٨٥﴾[آل‌عمران: ۸۵].
«و هر كس دینی جز اسلام بجوید، هرگز از او پذیرفته نمی‌شود و او در آخرت از زیان كاران است».
و نیز رسول خدا جمی‌فرماید: «وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لاَ يَسْمَعُ بِى أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ اْلأُمَّةِ يَهُوْدِىٌّ وَلاَ نَصْرَانِىٌّ ثُمَّ يَمُوْتُ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِالَّذِى أُرْسِلْتُ بِهِ إِلاَّ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ». مسلم. ترجمه: «بخدا سوگند هر یهودی و مسیحی‌ای كه از این امت آوازه دعوت مرا بشنود و ایمان نیاورد، دوزخی است».
رسالت محمدی عام و شامل جن و انس می‌باشد. خداوند به نقل از گروه جن‌ها می‌فرماید:
﴿يَٰقَوۡمَنَآ أَجِيبُواْ دَاعِيَ ٱللَّهِ﴾[الأحقاف: ۳۱].
«ای قوم ما - دعوت- دعوتگر الهی را بپذیرید».
و همچنین می‌فرماید:
﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا كَآفَّةٗ لِّلنَّاسِ بَشِيرٗا وَنَذِيرٗا﴾[سبأ: ۲۸].
«و تو را برای همه مردمان جز مژده آور و هشدار دهنده نفرستادیم».
رسول الله جمی‌فرماید: «فُضِّلْتُ عَلَي اْلأَنْبِيَاءِ بِسِتٍّ: أُعْطِيْتُ جَوَامِعَ اْلكَلِمِ، وَنُصِرْتُ بِاِلرُّعْبِ، وَأُحِلَّتْ لِىَ الْغَنَائِمُ، وَجُعِلَتْ لِىَ اْلأَرْضُ طَهُوْرًا وَمَسْجِدًا، وَأُرْسِلْتُ إِلَي اْلخَلْقِ كَافَّةً، وخُتِمَ بِىَ النَّبِيُّوْنَ».مسلم. ترجمه: «در شش چیز بر سایر انبیاء برتری داده شدم. كلمات مختصر و پر معنا به من عنایت شده است و با ترسیدن دشمنان از من یاری شدم. غنایم جنگی برایم حلال شد. زمین برایم پاک و مسجد قرار داده شد، و بسوی همه مردم فرستاده شدم و سلسله پیامبران با من به پایان رسید».
ج- آثار ایمان به پیامبران:
۱- پی بردن به رحمت خداوند و عنایت او به بندگانش، كه پیامبران را بسوی ایشان فرستاد تا آنها را به راه راست هدایت كنند و چگونگی عبادت خدا را به آنها بیاموزند. چرا كه این كار از عقل بشر ساخته نیست. خداوند در مورد محمد جمی‌فرماید:
﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ ١٠٧﴾[الأنبیاء: ۱۰۷].
«و تـو را جـز مایـه رحمـت برای جهانیان نفرستاده‌ایم».
۲ ـ سپاس و تشكر از خدا به پاس این نعمت بزرگ .
۳ ـ دوست داشتن تمامی پیامبران و تعظیم و تجلیل از آنها، آنگونه كه شایسته آن هستند، چرا كه آنها برای عبادت خدا و تبلیغ رسالت و نصیحت بندگان قیام نمودند.
۴ ـ پذیرفتن دستوراتی كه پیامبران از نزد خدا آورده‌اند، و عمل به آنها. تا خیر و هدایت سعادت دنیا و آخرت نصیب مسلمانان شود. چنانكه خداوند می‌فرماید:
﴿فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ﴾[طه: ۱۲۳].
«هر كس كه از هدایت من پیروی كند گمراه و بدبخت نمی‌شود و هر كس از یاد من روی برگرداند، زندگی تنگ و گرفته‌ای خواهد داشت».