ایمان به کتابهای آسمانی
کتاب به معنی مکتوب یعنی چیز نوشته شده است.
و در اینجا هدف، همان کتابهایی است که خداوند بخاطر شفقتی که به بندگانش دارد، برای هدایت آنها نازل فرموده است تا بشریت بوسیله آنها به سعادت دنیوی و اخروی خویش نایل آید.
ایمان به کتابهای آسمانی، شامل چهار چیز می‌شود:
۱- ایمان داشتن به حقانیت نزول آنها از جانب خداوند.
۲- ایمان داشتن به اسم کتابهایی که نام آنها را می‌دانیم مانند قرآن که بر محمد ص و تورات که بر موسی÷و انجیل که بر عیسی÷نازل گردید و زیور که به داود÷عنایت گردید. و کتابهایی را که نام آنها را نمی‌دانیم باید بطور اجمالی به آنها ایمان داشته باشیم.
۳- تصدیق اخبار صحیح آنها مانند ایمان داشتن به اخبار قرآن و ایمان به اخبار کتابهای گذشته بشرطی که تبدیل و تحریف نشده باشند.
۴- عمل به احکام آنها بشرطی که منسوخ نشده باشند. همچنین باید راضی و تسلیم احکام آنها باشیم، گرچه حکمت و فلسفه آنها را ندانیم. و باید دانست که همه کتابهای گذشته بوسیلۀ قرآن کریم منسوخ شده‌اند. خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمُهَيۡمِنًا عَلَيۡهِۖ... ﴾[المائدة: ۴۸].
«قرآن کریم را به حق بر تو نازل کردیم که تصدیق‌کنندۀ کتابهای آسمانی پیشین است و شاهد ـ بر صحت و سقم ـ و حافظ احکام آنها است».
بنابراین عمل کردن به هیج حکمی از احکام کتب گذشته جایز نیست مگر اینکه آن حکم، صحیح باشد و قرآن آن را تأیید کند.