مشروعیت اعتکاف در مسجد جامع
آیا میدانید که اعتکاف از بهترین عبادات و پاداش و ثواب آن از همه عبادات بیشتر است؟
بلی، و نیز میدانیم که خدا در کتاب عزیز خود میفرماید:
﴿وَلَا تُبَٰشِرُوهُنَّ وَأَنتُمۡ عَٰكِفُونَ فِي ٱلۡمَسَٰجِدِ﴾[البقرة: ۱۸٧].
یعنی: کسی که در مسجد معتکف شود، نباید با همسرش مباشرت و همبستری کند، زیرا اعتکافش باطل میگردد، و به جاآوردن قضای آن بر او واجب میشود.
پیامبر جدر مسجد اعتکاف میکردند، و نیز سلف صالح بر اعتکاف ده روز آخر ماه رمضان پایبند بودند، و کمترین اعتکاف سنت یک شبانه روز همراه روزه است.
بهتر است که اعتکاف در مسجد جامع باشد، تا اینکه برای ادای نماز جمعه خارج نشود، زیرا اعتکاف ملازمت مسجد برای عبادت همراه روزه و نماز و تلاوت قرآن و ذکر و دعا میباشد.
معتکف باید در محل اعتکافش بستری پهن کند و میتواند برای تأمین نیاز خود مانند قضای حاجت یا آوردن آب و غذا بیرون شود، اگر کسی نبود که برایش آب و غذا بیاورد.
بیائید حقیقت اعتکاف را از زبان ام المؤمنین عائشه صدیقهلبشنویم:
میفرماید: معتکف نباید برای عیادت مریض و ادای جنازه خارج شود، و نباید زنی را مساس کرده و با آن همبستری کند و برای هیچکاری نباید بیرون شود، مگر نیازهای لازم و معتکف باید روزه داشته باشد و بهتر است در مسجد جامع باشد.