مشروعیت حضور زنان در مساجد
مساجد برای عبادت خدا ساخته شده است تا بندگان مؤمن خدا اعم از مرد و زن، خدا را پرستش کنند. به این خاطر فقهاء سلف حضور زن‌های مؤمن را در مساجد برای نماز و استماع سخنرانی و آموزش احکام اسلامی اجازه داده‌اند، به شرط اینکه ترس فتنه نباشد، اگر چناچه ترس از فتنه بود اجازه حضور زنان به مساجد سلب می‌گردد.
این عمرس است که هنگامی که همسرش از او اجازه می‌خواهد که به مسجد برود سکوت می‌کند، ولی همسرش می‌گوید: تا عمر مرا از رفتن به مسجد نهی نکند، من به مسجد می‌روم، ولی حضرت عمرسنمی‌تواند از همسرش جلوگیری کند؛ زیرا پیامبر اکرم جفرموده بود:
«إذَا اسْتَأْذَنَتْ أَحَدَكُمْ امْرَأَتُهُ إلَى الْمَسْجِدِ فَلاَ يَمْنَعْهَا».
«هنگامی که همسرتان از شما اجازه خواست که به مسجد برود، او را باز ندارید». و می‌فرماید:
«لاَ تَمْنَعُوا إمَاءَ اللَّهِ الْمَسَاجِدَ وَلْيَخْرُجْنَ تَفِلاَتٍ».
«کنیزهای خدا (زنان) را از مساجد باز ندارید، و زن‌ها باید با لباسی ساده و بی‌عطر خارج شوند»، از آداب رفتن زن به مسجد این است که با لباسی ساده و بی‌آلایش و بدون خوشبوئی و عطر از خانه خارج شود تا موجب جلب توجه مردان قرار نگیرد.
امام مسلم از رسول خدا ج روایت می‌کند که فرمود:
«إِذَا شَهِدَتْ إِحْدَاكُنَّ الْمَسْجِدَ فَلا تَمَسَّ طِيبًا».
»هرگاه یکی از شما زنان به مسجد حضور یافت عطر استفاده نکند».
تمام این دستورات به خاطر حفظ عفت و پاکدامنی است؛ زیرا انسان با داخل‌شدن به بهشت سعادتمند می‌شود و پاکدامنی و تزکیه نفس فرد را از آتش جهنم نجات می‌دهد، قرآن می‌فرماید:
﴿قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا ٩ وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا ١٠﴾[الشمس: ٩-۱۰].
«به تحقیق که رستگار شد کسی که نفس خود را تزکیه کرد و زیان دید کسی که نفس خود را به اسفل السافلین فرستاد».