فقه روزه

فضیلت ماه مبارک رمضان:

فضیلت ماه مبارک رمضان:

رمضان موسمیست بزرگ که ثواب اعمال در آن زیادتر و دروازه‌های خیر برای طالبان آن گشوده می‌گردد، رمضان ماه خیر و برکت و انفاق است. در قرآن از این ماه به نام هدایت‌کننده مردم یاد شده، اول آن رحمت، وسط آن آمرزش و آخر آن آزادی از آتش جهنم است. احادیث زیادی در بزرگی این ماه وارد شده، در صحیح بخاری و مسلم آمده است که پیامبرصفرمود: چون رمضان فرا رسد دروازه‌های بهشت باز شده و دروازه‌های دوزخ بسته می‌شود و شیاطین به زنجیر کشیده می‌شوند.

و چون اعمال خیر در این ماه زیاد می‌شود، و همچنین برای تشویق به انجام اعمال صالح دروازه‌های بهشت باز می‌گردد و برعکس چون اهل ایمان کمتر مرتکب گناه می‌شوند شیاطین به زنجیر کشیده می‌شوند و نمی‌توانند همچون دیگر ماه‌ها به اهداف خود دست یابند.

خداوند پنج چیز را در ماه مبارک رمضان از خصوصیات امت اسلامی قرار داده است که عبارتند از:

۱- خوشبوبودن دهان روزه‌دار نزد خدا که در اثر خالی‌بودن معده به وجود می‌آید و مردم آن را ناپسند می‌دانند که این نزد خدا از بوی مسک نیز بهتر است؛ زیرا که در اثر عبادت خدا پدید آمده، و هرچه ناشی از طاعت و عبادت خدا باشد نزد پروردگار محبوب است و خداوند خوبتر و بهتر از آن را به عبادت‌کننده می‌دهد.

۲- استغفار ملائکه برای روزه داران تا هنگام افطار شان، ملائکه‌هایی که معصوم و مکرمند، راستی که این ملائکه‌های معصوم و مکرم قابلیت آن را دارند که دعایشان در حق روزه داران قبول شود و این خود دلالت بر بلند قدر بودن روزه داران می‌نماید.

۳- خداوند هر روز بهشت خود را زینت می‌دهد و می‌فرماید: چیزی نمانده که بندگان نیکوکارم مشقت را از دوش برافکنند و بسوی تو آیند. مشقت یعنی مشقت دنیا. خداوند هرروز بهشت را زینت می‌دهد تا بندگانش را برای رسیدن بدان تشویق نماید.

۴- در این ماه مبارک شیاطین به زنجیر کشیده می‌شوند و مانند دیگر ماه‌ها نمی‌توانند به اهداف خود برسند و این از فضل خدا بر بندگان صالح می‌باشد که دشمنشان را زندانی کرده لذا ما مشاهده می‌کنیم که پرهیز کاران در این ماه نسبت به ماه‌های دیگر بیشتر رغبت به انجام اعمال خیر و دوری از گناه را از خود نشان می‌دهند.

۵- خداوند در آخرین شب این ماه مبارک گناهان امت محمدصرا می‌آمرزد بشرط اینکه حق این ماه مبارک مانند نماز و روزه را به جای آورده باشد. پس ماه مبارک رمضان برای کسیکه از گناهان دوری نماید و مشغول طاعت و عبارت شود نعمتیست بس بزرگ که شایسته است آن را غنیمت شمارد.