۹) در انتهای خوردن و نوشیدن: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَطْعَمَنِى هَذَا الطَّعَامَ وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّى وَلاَ قُوَّةٍ» [۸]. «ستایش خداوندی را که با این غذا اطعامم نمود و آن را بدون قدرت و توانایی از خودم روزیم کرد». [۸] حاکم.