۱۳) درپایان هر مجلس: (نشست و برخواست)
«سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ» [۱۲].
«پاک و منزه هستی تو ای خداوند و تو را حمد گویم و شهادت میدهم که معبودی جز تو نیست و به تو استغفار و توبه میکنم».
[۱۲] ترمذی.