محمد صلی الله علیه وسلم پیامبر بشریت

خشیت و عبادت پیامبر ج

حضرت محمد جمراقبت و نظارت خدا را بسیار احساس می‌کرد و ترس الهی در دل مبارکشان بسیار نمو داشت.

ایشان بیشتر اوقات خویش را به عبادت الله سپری می‌نمود، شب‌ها بیدار و درحال رکوع و سجده بود. عایشه صدیقهلدر این باره به او می‌گوید: چرا این همه عبادت می‌کنی درحالی که خداوند گناهان پیشین و پسین را برای تو آمرزیده است؟ در پاسخ می‌فرماید: آیا بنده سپاسگذاری نباشم؟

حضرت محمد جخدا را بسیار یاد می‌کرد، خوردن، نوشیدن، نشستن، برخواستن و شروع تمام کارهایش با نام خدا و (بسم الله الرحمن الرحیم) بود و چون تمام می‌کرد با (الحمد لله رب العالمین)آن را به پایان می‌برد و هرگز از راز و نیاز با خدا خسته نمی‌شد. نمونه‌های زیر از جمله دعاهای ایشان است:

«اللَّهُمَّ إِنّي أعوذ بِکَ مِن عِلمٍ لا یَنفَعُ وعَمَلٍ لایُرفَع ودُعاءٍ لایُسمَع».

پروردگارا! از علمی که بهره نرساند و از عملی که پذیرفته نشود و ازدعایی که مستجاب نگردد به تو پناه می‌برم.

«اللّهُمَّ إِنّی أسألُکَ مِن الخَیرکُلِّهِ، ما عَلِمتُ مِنهُ ومَا لم أعلَمُ وأعوذُ بِکَ مِن الشَّرِّ کُلِّه، مَا عَلِمتُ مِنهُ وَمَا لَم أعلَم».

پروردگارا! من هر خیری را از تو طلب می‌کنم، چه آنچه که می‌دانم و چه آنچه که نمی‌دانم و پروردگارا از هر شری به تو پناه می‌برم، چه آنچه که خود می‌دانم و چه آنچه که خود نمی‌دانم.

«اللَّهُمَّ إِنّی أعوذ بِکَ مِن زَوالِ نِعمَتِکَ وتَحَوُّلِ عافِیَتِکَ وفجاءَةِ نَقمَتِکَ وجَمیعِ سَخَطک».

پروردگارا! از نیست‌شدن نعمتت و دگرگونی عافیتت و عذاب ناگهانی‌ات و همه خشمت به تو پناه می‌برم.

«اللّهُمَّ إِنِّی أعُوذ بِکَ مِن مُنکرَاتِ الأخلاقِ والأَعمَالِ وَالأهوَاءِ والادواء».

پروردگارا! از اخلاق زشت، کردار نا پسند، هوای نفس و درد و رنج ناگوار به تو پناه می‌برم.