مهربانی و دلسوزی پیامبر ج
ایشان با کودکان و زنان و بینوایان خیلی مهربان بود. یک بار در نماز گریه بچهای را شنید که مادرش پشت سر او مشغول نماز بود، نمازش را کوتاه کرد. در یکی از جنگها به جنازه زنی برخورد کرد؛ و سخت ناراحت شد و فرمود: مگر شما را از کشتن زنان منع نکرده بودم؟ این زن با شما نمیجنگید!
با حیوانات به حدی مهربان بود که ظرف آب را در جلوی گربه قرار میداد. یک بار شتر لاغری را دید؛ فرمود: در مورد این چهارپایان از خدا بترسید و آنها را سیر کنید. اینها همه نشانههای رحمت و مهربانی و دلسوزی حضرت محمد جاست که درون بزرگش را لبریز نموده بود.