حدیث سوم

۳- عن معاويةسقال سمعت النبی جیقول: «مَنْ يُرِدِ الله بِهِ خَيْرًا يُفَقِّهْهُ فِي الدِّينِ»[متفق علیه].

ترجمه: از معاویهسروایت است که رسول اکرم جفرمود: هرکسی که خداوند برایش خیری بخواهد، فهم و دانش دین نصیبش می‌کند.

توضیح

این حدیث بیانگر بزرگترین فضایل نسبت به علم و علما می‌باشد. علم نافع نشان سعادت انسان در دنیا و آخرت است. و کسانی که از علم دین بهرمند شده‌اند، خداوند برای آنان خیر بزرگی در نظر گرفته است.

مراد از فقه دین، دانستن اصول ایمان و عبادت و احکام است. طبیعی است که هیچ نعمتی از داشتن علم دین بالاتر نیست. عالم دین در واقع بزرگترین سرمایه و بیشترین گنجینه‌های جهان را در اختیار دارد؛ ولی نباید فراموش کرد که ارزش علم در عمل و ارزش عمل در اخلاص نهفته است. علما باید توجه داشته باشند که مردم چشم به آنها دوخته‌اند و آنان را انسان‌هایی برگزیده و جانشینان پیامبر جمی‌دانند؛ پس می‌طلبد که علما در گفتار و رفتار برای دیگران الگو باشند.