حدیث بیست و هفتم

۲۷- عن ابن عمر بقال: إني سمعت رسول ‌الله جيقول: «لاَ يَقْبَلُ الله صَلاَةً بِغَيْرِ طُهُورٍ، وَلاَ صَدَقَةً مِنْ غُلُولٍ»[صحیح مسلم].

ترجمه: ابن عمرسمی‌گوید: من از رسول اکرم‌ جشنیدم که فرمود: خداوندﻷنماز بدون طهارت و صدقه‌کردن از مال دزدی را نمی‌پذیرد.

توضیح

هر عبادتی دارای شرایطی است که اگر مطابق آن شرایط انجام گیرد، مقبول و در غیر آن صورت، مردود و باطل است. برای صحت نماز نیز شرط است که شخص از جنابت و بی‌وضو بودن پاک بوده، لباس‌ها و زمینی که در آن نماز می‌خواند نیز پاک و تمیز باشد. همچنین کسی که صدقه‌ای در راه خدا می‌دهد باید از دسترنج خود و از کسب حلال باشد.

برخی، از راه‌های حرام و نامشروع، مال بدست می‌آورند و از آن در راه خدا انفاق می‌کنند، باید گفت که چنین صدقه و انفاقی، نزد خدا پذیرفته نیست؛ زیرا خداوند پاک است و فقط مال پاک را می‌پذیرد.

عده‌ای از راه فروش مواد مخدر و با ریختن خون و از بین بردن آبرو و ناموس مردم، به سرمایه‌های هنگفتی دست می‌یابند، آن‌گاه اقدام به ساخت مسجد، رفتن به سفر حج و عمره و صدقه دادن می‌کنند، باید گفت که هیچ‌گونه اجر و پاداشی برای این افراد وجود ندارد و در مقابل این معاملات ناجایز، بازخواست خواهند شد.