حدیث دهم

۱۰- عن جبير بن مطعمسأن رسول الله جقال: «لا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَاطِعٌ رَحِمٍ»[صحیح مسلم].

ترجمه: از حبیر مطعمسروایت است که پیامبر جفرمود: کسی که با خویشاوندان قطع رابطه کند، وارد بهشت نخواهد شد.

توضیح

اسلام در مورد محبت، برادری و صله‌ی رحم تأکید فراوانی نموده است. صله رحمی با خویشاوندان فرض است. انسان باید همواره احوال خویشاوندان خود را جویا باشد، به آنان سر بزند و در شادی و غم ایشان شریک بشود؛ چراکه صله‌ی رحم باعث شادی روان، فراخی رزق و افزایش عمر می‌گردد.

امروز متأسفانه با پیشرفت بشر در زمینه مادیات، معنویات از جمله صله رحم از بین رفته است، متأسفانه با وجود تأکیدات فراوان شرع مبین اسلام، در جوامع اسلامی نیز به این مسئله اهمیت داده نمی‌شود.

در کشورهای غربی، رابطه خویشاوندی بسیار کم‌رنگ شده است، حتی بستگان درجه یک، با یکدیگر هم‌چون بیگانگان برخورد می‌نمایند. و پس از این‌که پدر و مادر به سن کهولت می‌رسند، آنها را تحویل آسایشگاه‌ها می‌دهند و دیگر به آنان سر نمی‌زنند. چه خوب بود مسلمانان در این‌گونه مسایل از غرب پیروی نمی‌کردند، بلکه طبق دستور خدا و پیامبر، برای بقا و احیای این‌گونه سنت‌های حسنه سعی می‌نمودند.