حدیث هشتم
۸- عن ابن عمربقال: قال رسول الله ج:«كُلُّ مُسْكِرٍ خَمْرٌ، وكُلُّ مُسْكِرٍ حَرَام»[صحیح مسلم].
ترجمه: ابن عمرب از رسول اکرم جنقل می‌کند که فرمود: هرچیز مست‌کننده (در حکم) شراب است و هر شراب حرام می‌باشد.
توضیح
عقل و توانایی ملاک تکلیف در اسلام هستند و هر آنچیزی که کوچک‌ترین لطمه‌ای بر این دو نیروی انسانی وارد سازد، از دیدگاه شریعت اسلام حرام و منفور است.
قرآن شراب را چیزی، زشت و پلید می‌داند و مسلمانان را به شدت از استفاده آن، بر حذر می‌دارد؛ زیرا تجربه ثابت کرده که آشامیدن شراب، به تدریج عقل و خرد انسان را تحت تأثیر قرار داده و از بین می‌برد.
چه بسا شرابخوارانی که پس از نوشیدن شراب، مادر و خواهر خویش را نیز به چشم بیگانه می‌بینند!
هم‌چنین انواع مواد مخدر و دخانیات نیز در حکم شراب می‌باشند و خرید و فروش و استعمال آنها حرام و ناجایز است.
معروف است می‌گویند: فروش مواد مخدر اشکالی ندارد؛ بلکه استفاده و خوردن یا کشیدن آن ناجایز است! باید گفت که این نوعی تلبیس ابلیس است و بهانه‌ای بیش نیست. چگونه فروش کالایی که صد در صد برای جان و ایمان انسان‌ها مضر است، جایز خواهد بود؟ مگر این همه اعتیاد، خونریزی، گروگان‌گیری و ... در اثر فروش همین دیو پلید نیست؟ استفاده و فروش سیگار، ناس و تنباکو نیز همین حکم را دارد، والله علم.